«Μεφίστο» στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Ο Κλάους Μαν κληρονομεί το συγγραφικό ταλέντο και την ευστροφία του πατέρα του, δημιουργώντας ένα από τα πιο διαχρονικά, σκληρά, σκοτεινά και εύστοχα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Ένα μυθιστόρημα όπως το αποκαλεί για να καταφέρει την έκδοση του το 1936 στο Άμστερνταμ και να αποφύγει τη λογοκρισία του ναζιστικού πλέον καθεστώτος που απλώνει τα πλοκάμια του παντού. Μέσα λοιπόν από τον κεντρικό του ήρωα τον φιλόδοξο ,χαρισματικό και ματαιόδοξο ηθοποιό Χέντρικ Χέφγκεν (MEPHISTO) ξεδιπλώνεται η ιστορία της ανθρωπότητας. Από το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης μέχρι την απόλυτη χυδαιότητα και τη φρικαλέα κτηνωδία.

Ο Χέντρικ Χέφκεν ξεκάνει την καριέρα του στο Αμβούργο. Γίνεται διευθυντής στο θέατρο τέχνης, μιλάει για ένα επαναστατικό θέατρο. Παίζει πρωταγωνιστικούς ρόλους. Όμως νοιώθει επαρχιώτης. Μετακομίζει στο Βερολίνο. Θρίαμβος! Είναι πλέον ο διευθυντής του Εθνικού θεάτρου. Η απογείωση έρχεται μέσα από το ρόλο του ΜΕΦΙΣΤΟ. Όλα φαίνονται παραμυθένια και όπως τα είχε ονειρευτεί. Όμως για να επιβιώσει μέσα στο τρίτο Ράιχ που πλέον ελέγχει τα πάντα ξαπολάει τα ιδανικά και τις αξίες του. Γίνεται παλιάτσος της εξουσίας. Διασκεδαστής δολοφόνων. «Μα εγώ είμαι απλά ένας ηθοποιός…» ψελλίζει, «Ένας ηθοποιός και τίποτα άλλο.». Όμως είναι πλέον αργά. Τα πάντα σκοτεινά, μαύρα. Το όνειρο πάγωσε. Η ωραιοποιημένη ατμόσφαιρα μιας ουτοπικής ψευδαίσθησης διαλύθηκε. Οι συνέπειες οδυνηρές. Ότι ήταν όμορφο σκεπάζεται από σκοτάδι, αγωνία, κραυγές. Νεκρική σιωπή.