Βόυτσεκ

Ο Mπύχνερ πέθανε πριν προλάβει να ολοκληρώσει τον Bόυτσεκ. Κι ωστόσο σ’ αυτές τις βιαστικά γραμμένες σκηνές, που η σειρά τους είναι ένα αίνιγμα, περιέχονται όλες σχεδόν οι υφολογικές τάσεις του σύγχρονου θεάτρου: νατουραλισμός, εξπρεσιονισμός,σουρεαλισμός,επικό θέατρο, θέατρο του παραλόγου. Ο Mπύχνερ περιγράφει τα πρόσωπα και τα πάθη τους με την ακρίβεια ενός ανατόμου αλλά και με βαθύ αίσθημα αλληλεγγύης. Σε μια παράσταση που προσδοκά να γίνει ένα παιχνίδι εκφραστικών μέσων, ρευμάτων τέχνης και εναλλαγής ύπαρξης και απουσίας ψυχολογικών γραμμών, ο θεατής καλείται να ρίξει κλεφτές ματιές στο ταραγμένο μυαλό του Βόύτσεκ και να «δει την πλαδαρή ανθρωπότητα μέσα από την καρδιά ενός μοναχικού ανθρώπου»,να δει τη δράση όχι όπως είναι αλλά όπως τη φαντασιώνεται ο ήρωας. Διαστρεβλωμένα.