Μήδειας Πατούσες

Πριν τον γάμο και τα δύο τους παιδιά, πριν σπείρουν καταστροφές και θάνατο, ο Ιάσονας και η Μήδεια ήταν ένας άντρας και μια γυναίκα. Σε αυτό το «πριν», τη στιγμή όπου μια έφηβη Μήδεια γνωρίζει έναν Αργοναύτη και δένει μαζί του τη μοίρα της, μάς μεταφέρει μέσα από το μεταμοντέρνο θεατρικό του κείμενο με τίτλο «Μήδειας πατούσες», ο Ανδρέας Φλουράκης.

Ο διακεκριμένος συγγραφέας και ποιητής, έχοντας βαθιά γνώση του τραγικού Ευριπίδειου μύθου, γράφει με ευαισθησία, χιούμορ και μπόλικο θάρρος ένα έργο αφιερωμένο στον έρωτα: τον έρωτα ενός άντρας και μιας γυναίκας, μιας υπηρέτριας με την αφέντρα της, ενός αγοριού με έναν δράκο. Αλλά κυρίως τον «έναν» έρωτα, εκείνον που σε αλλάζει, σε ενηλικιώνει, σε γνωρίζει με τον Άλλο και τον άλλο σου εαυτό.

Η Μήδεια γνωρίζει τον καιροσκόπο Ιάσονα, έναν ξένο που ήρθε στην χώρα της να κλέψει τον πιο πολύτιμο θησαυρό. Η γνωριμία τους θα εξελιχθεί σε ένα παιχνίδι εξουσίας όπου οι δύο, μαζί με τους υπόλοιπους ήρωες του έργου, ένα μέντιουμ, την δούλα του παλατιού και τον αδελφό της Μήδειας διεκδικούν τόσο τον έρωτα όσο και το να έχουν το πάνω «πόδι» σε αυτόν. Όλοι έχουν τις αδυναμίες τους, τα φετίχ τους και τα έντονα πάθη τους.