«Αγάπης Αγώνας Άγονος» στο Θέατρο Φούρνος

Ο Φερδινάνδος ορκίστηκε, κορίτσι πως κανένα στην αυλή του, ούτε θα μπει, ούτε θα μείνει.
Ίσως ο όρκος πατηθεί για ‘κείνη. Αχ. Για ‘κείνη.

Ο νεαρός βασιλιάς της Ναβάρας ορκίζεται μαζί με τους στενούς του φίλους τρίχρονη μελέτη και αυστηρή αποχή από τον έρωτα και τις επίγειες απολαύσεις. Ο όρκος τους όμως μπαίνει αμέσως σε δοκιμασία, αφού στην αυλή καταφθάνουν για διαπραγματεύσεις η πριγκίπισσα της Γαλλίας και οι ακόλουθές της. 

Μια ιστορία αγάπης για τους έρωτες της μιας βραδιάς, τους αδιέξοδους έρωτες, τους εντελώς καμένους έρωτες και τους έρωτες που μετά από λίγο καιρό δε θα θυμάται κανείς.

«Νομίζουμε πως και σε αυτό το έργο του ο Σαίξπηρ προσπαθεί να μας πει - με διαφορετικό τρόπο ίσως - πως όλοι οι έρωτες που σέβονται τον εαυτό τους οφείλουν να παραμένουν αδιέξοδοι» λένε οι δυο σκηνοθέτιδες και αφηγούνται στην σκηνή αυτά που συνέβησαν σε μια πόλη της Γαλλίας πριν από πέντε αιώνες περίπου.

Και τότε όπως άλλωστε και σήμερα τα κράτη αντάλλασσαν ανθρώπους για να διατηρούν εδάφη και οι βασιλείς ήταν όπως και στις μέρες μας αρκετά ματαιόδοξοι και επιφανειακοί τύποι.

Ένα νεανικό και χαρούμενο έργο που σχολιάζει τα πάθη, τις αδυναμίες, τη νοοτροπία και τα ήθη των ανθρώπων στην εποχή του Σαίξπηρ. Αν εντοπίσετε ομοιότητες με την εποχή μας, μην απορήσετε. Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική.

Για το έργο

«Αγάπης Αγώνας Άγονος» (Love's Labour's Lost) είναι ο τίτλος μιας από τις πρώιμες κωμωδίες του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Οι σύγχρονοι μελετητές αποδίδουν το έργο στη χρονική περίοδο 1595-1596, σύγχρονο δηλαδή με το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» και το «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας».

Το «Αγάπης Αγώνας Άγονος» αποτελεί μια γοητευτική σύνθεση από νεανικό ρομάντζο, φιλοσοφικούς μονολόγους, φρενήρεις στιχομυθίες, παθιασμένες ερωτικές επιστολές, σονέτα, μεταμφιέσεις και «ακροβατικές» εναλλαγές από «στεγνή» πρόζα σε περίτεχνη ομοιοκαταληξία. Πάνω απ’ όλα όμως, αυτό το πρωτόλειο είναι μια από τις πιο συγκινητικές πραγματείες που γράφτηκαν ποτέ για τη δύναμη αλλά και τη ματαιότητα του έρωτα.