Γράμματα αγάπης στον Στάλιν

«Σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από την αδικία, η φιλοδοξία να παραμείνει κάποιος ουδέτερος είναι απλώς κυνισμός. Αποφασίστε επιτέλους, Μπουλγκάκοφ: σε ποιa πλευρά του οδοφράγματος βρίσκεστε;» Το έργο «Γράμματα αγάπης στον Στάλιν» είναι μια φανταστική ιστορία βασισμένη στην τρομερή εμπειρία του μεγάλου ρώσου συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, τον οποίο ο σταλινισμός καταδίκασε σε σιωπή. Στο έργο συμμετέχουν τρία πρόσωπα: ο Μπουλγκάκοφ, η σύζυγός του Μπουλγκάκοβα και ο Στάλιν. Η δράση διαδραματίζεται τη δεκαετία του ’30, όταν ο Μπουλγκάκοφ, απεγνωσμένος από την απόλυτη λογοκρισία που επιβάλλεται στα έργα του, μετατρέπεται σε «συγγραφέα για ένα μόνο αναγνώστη»: γράφει το ένα γράμμα μετά το άλλο στον Στάλιν, απαιτώντας ή να ζήσει ελεύθερος ως καλλιτέχνης στη Σοβιετική Ένωση ή να του δοθεί η άδεια να φύγει από τη χώρα. Περιθωριοποιημένος σε μια κοινωνία όπου φέρεται ως προδότης, με την υποστήριξη και τη θαλπωρή μόνο της συζύγου του, ο Μπουλγκάκοφ περιμένει εις μάτην μια απάντηση από το μεγάλο σύντροφο. Ώσπου μια μέρα δέχεται ένα τηλεφώνημα από κάποιον που του συστήνεται ως Στάλιν. Ο Μπουλγκάκοφ δεν έχει καμιά αμφιβολία επ’ αυτού. Είναι ο Στάλιν αυτός που του τηλεφωνεί, αυτός που του απευθύνει το λόγο με σεβασμό, αυτός που υμνεί το έργο του. Δυστυχώς, το τηλεφώνημα διακόπτεται ακριβώς την ώρα που ο Στάλιν είναι έτοιμος να ορίσει μια συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο.

Ένας στοχασμός πάνω στη σχέση εξουσίας και καλλιτέχνη, εξουσίας και ατόμου. Ποια είναι τα όρια που θέτει ο δημιουργός σε αυτή τη σχέση προκειμένου να κρατήσει ακέραιο το έργο του, τα ιδανικά του και τις αρχές του; Πώς μπορεί να γίνει κανείς αποδεκτός από την εξουσία και ταυτόχρονα να παραμείνει συνεπής ως προς το δημιούργημά του; Ο ισπανός δραματουργός, κινούμενος με αριστοτεχνικό τρόπο ανάμεσα στο φανταστικό και το πραγματικό, χρησιμοποιεί τρία υπαρκτά πρόσωπα μιας άλλης εποχής, προκειμένου να αγγίξει ερωτήματα που είναι πιο επίκαιρα από ποτέ.