Τo βράδυ που η Μαίρυλιν πέρασε στη λεωφόρο των αστεριών

«Πού πάνε οι Ήρωες όταν δραπετεύουν από την καθημερινότητά τους; »,θα μπορούσε να ‘ναι ο υπότιτλος αυτού του σκληρού - ερωτικού μαύρου musical vaudeville, στο οποίο καλούμαστε να συν - ταξιδέψουμε με την ανθρώπινη πλευρά των Κινηματογραφικών Συμβόλων, με τον Ρεαλισμό και την Πτώση, την Αυταπάρνηση της Δημιουργίας και κυρίως τη Ματαιότητα της Επικοινωνίας, σε έναν κόσμο όπου οι Star επαναπροσδιορίζονται και μιλούν τη γλώσσα της Αλήθειας: ποιός πραγματικά είμαι και ποιός πρόβαλα ότι υπήρξα.

Παραμορφωτικοί καθρέφτες παντού και η αλήθεια της ύπαρξης γυμνή. Ένα εξαιρετικά φιλόδοξο μουσικό ανέβασμα ενός λυρικού κειμένου που ηρωοποιεί το φθαρτό. Ο θεατής θα κλιθεί να μπει από την κλειδαρότρυπα στον panoramic χώρο των Studios Hollywood. Η μήπως στη Μεταθανάτια αίθουσα Υποδοχής που δίνεται ένας ακόμα χορός;