Το Δρακοδόντι

Σ΄ αυτό τον κόσμο γίνεσαι ό,τι έχεις αγαπήσει
και παίρνεις προίκα σου στερνή αυτά που ‘χες χαρίσει

Πρόκειται για ένα έμμετρο παραμύθι. Μια συνδυαστική παράσταση, βασισμένη στο έργο «Δρακοδόντι», από την δισκογραφία των Χαΐνηδων, σε στίχους του Δημήτρη Αποστολάκη και σε σκηνοθεσία - χορογραφία της ομάδας χορού και ακροβασίας «Κι όμΩς κινείται».

"Στου πόθου τα σκεπάσματα, νύχτα μ’ αστραποβρόντι
έταξα στην αγάπη μου του Δράκοντα τ’ αδόντι
Και η καρδιά μου ελύσσαξε να δει και να γνωρίσει
πού `ναι του Δράκου η φωλιά και του Θεριού η βρύση.
Στην απεναντινή κορφή, του Δράκοντα η ράχη
και η βραχομουσούδα του ρουμπίνια μάτια να `χει
Κι ο κόσμος εκυμάτιζε με την αναπνοή του
σα να `τανε μωρού παιδιού ο ύπνος, η ζωή του
Και τ’ όνειρο σαν το νερό απ’ του μυαλού τις βρύσες
ξέφευγε και σχημάτιζε τον κόσμο στις αισθήσεις.
Κι η γης κουβάρι γίνηκε και αστραποβολίδα
και μες στο σύμπαν χάνονταν σαν φωτεινή κουκίδα
Μ’ άλλες κουκίδες φωτεινές σαν τα φλογάτα άτια
λες κι έσπασε Θεού καρδιά σε χίλια δυο κομμάτια
Κι όπως εξεμακραίνανε των αστεριών τα πλήθη
έμεινα μόνος και ψυχρός στου απέραντου τη λήθη.