Η «Δίψα» της ομάδας Όχι Παίζουμε / UrbanDig Project στο Θέατρο Φούρνος

“Μια σταγόνα, μονάχα μια σταγόνα…Το νερό από τη δίψα μαθαίνεται."

Πώς θα ήταν αν, αντί να ανοίγουμε τη βρύση, χρειαζόταν να έχουμε “φίλο τον καιρό” και να διανύουμε μίλια με μια βάρκα για να μπορέσουμε να πιούμε λίγες γουλιές νερό; Πώς θα ήταν αν διατηρούσαμε μια τόσο στενή σχέση με τη φύση και τη γη που το άνθισμά της να είναι και δικό μας, που η δίψα της να είναι και δική μας;

Η Δίψα της ομάδας Όχι Παίζουμε / UrbanDig Project είναι μια μουσικοχορευτική παράσταση για την οδύσσεια της μεταφοράς του νερού σε μια αποκομμένη νησιωτική κοινότητα. Mια αλληγορία πάνω στην εξέλιξη της σχέσης μας με το πόσιμο νερό: από το νερό ως πολύτιμο αγαθό στο νερό ως αυτονόητο (;) καταναλωτικό προϊόν.

Αντλώντας από την αληθινή ιστορία μιας οικογένειας στο Αιγαίο του πρόσφατου παρελθόντος, η παράσταση επιχειρεί να συνδέσει την ανθρώπινη δίψα με αυτή της γης και τις βουλές των ανθρώπων με αυτές της φύσης. Ξηρασία, στοιχεία της φύσης και μια βάρκα-βυτίο συνθέτουν μια ιστορία στέρησης, που ψηλαφεί τη δίψα του ανθρώπου και της γης, μέσα από ρεαλιστικές και ψυχεδελικές εικόνες. Ένα ποιητικό, μουσικοκινητικό “ντελίριο” που ενορχηστρώνει τον ήλιο, τη θάλασσα, τον άνεμο, τη γη και το πολύτιμο γλυκό νερό σε μια ιστορία αναμέτρησης του διψασμένου ανθρώπου με το πραγματικό και το φανταστικό.

Σχετικά με την Όχι Παίζουμε/ UrbanDig Project:

Η ομάδα Όχι Παίζουμε / UrbanDig Project ιδρύθηκε το 2004. Τα μέλη της ομάδας προέρχονται από διάφορους χώρους της τέχνης και της επιστήμης. Οι παραστάσεις της συνδυάζουν το θέατρο και τον χορό και συχνά βασίζονται σε πρωτότυπη έρευνα των “μυστικών” τόπων που η ομάδα ανιχνεύει μαζί με την τοπική κοινότητα. Παράλληλα, η ομάδα οργανώνει και στηρίζει και άλλες πολιτιστικές ή εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες που απορρέουν από την συλλογική έρευνα κάθε τόπου. Τα τελευταία χρόνια, η ομάδα ασχολείται έντονα με την σημασία της καλής και συλλογικής διαχείρισης του νερού και της γης.  Δραστηριοποιείται σε μεγάλο βαθμό γύρω από το Αδριάνειο Υδραγωγείο της Αθήνας, αναπτύσσοντας ένα μεγάλο αριθμό συμμετοχικών, εκπαιδευτικών και καλλιτεχνικών δράσεων, μεταξύ των οποίων και η παράσταση “Κάτω Εαυτός”. Παράλληλα, εδώ και κάποιο καιρό ασχολείται με το ζήτημα της λειψυδρίας στη Σίφνο, το οποίο αποτέλεσε αφορμή για τη σύλληψη και τη δημιουργία της “Δίψας”.