Προμηθέας - Εφτά αρχές στο να είναι κανείς ανίκητος

Ο Προμηθέας χαρίζει στους Ανθρώπους την Φωτιά και τον Λόγο και τους βλέπει να προκόβουν καθώς εγείρονται από το Χάος. Η Ανθρωπότητα συντάσσεται με τους Αθανάτους, στους πολέμους ενάντια στο σκότος, μα γρήγορα, το γειτόνεμα με τους θεούς, θα κάνει τους Ανθρώπους να ποθήσουν την αθανασία και την παντοδυναμία των θεών, ενώ παράλληλα θα τους κάνει να μισήσουν την θνητότητα, την βραχυβιότητα και την εν γένει φθαρτή τους φύση. Γρήγορα η τάση αυτή των Ανθρώπων θα τους οδηγήσει στον φόβο και στην κάθε αποτρόπαιη πράξη που ο φόβος μας οδηγεί καθώς μας δεσμώνει.

Ο Προμηθέας τότε, θα ορκίσει τους υπόλοιπους Αθανάτους να πάψουν την συναναστροφή τους με τους θνητούς ενώ παράλληλα αλυσοδένεται στον βράχο, "ενδυόμενος" τον πόνο και την στέρηση, θέλοντας να δώσει ένα σκληρό μάθημα στην Ανθρωπότητα ωθώντας την να αναζητήσει ξανά το σεβασμό προς την ίδια της την φύση.

Εδώ ξεκινά και η ιστορία του έργου, που περιγράφει το αβέβαιο ταξίδι των Ανθρώπων στην συνείδηση και την φρικτή μαρτυρία του ευεργέτη Τιτάνα στον βράχο. Άραγε οι κοιμώμενοι θα αφυπνιστούν τελικά; Ο φόβος είναι απλά μια επιλογή...

Το έργο αποτελεί μια σύγχρονη προσέγγιση στην ερμηνεία του μύθου του Προμηθέα, μέσα από το πρίσμα της κριτικής του φαινόμενου του Μετα-ουμανισμού ενώ βασίζεται μυθουργικά τόσο στο Προμηθεύς Πυρφόρος, όσο και στο Προμηθεύς Δεσμώτης.

Γραμμένο κυρίως στην Αλεξανδρινή ελληνική διάλεκτο, όπου αποτέλεσε την πρώτη οικουμενική γλώσσα της αρχαιότητας, με παράλληλη απόδοση στη δημοτική, συνδυάζει το αρχαίο ελληνικό δράμα, το μουσικό θέατρο, το κινησιοθέατρο, το χοροθέατρο, την παραμυθιακή αφήγηση και την videoart, δημιουργώντας μια ψυχαγωγική μορφή επικοινωνίας που μέσα στην εκφραστική της πολυποικιλότητα, προσπαθεί να επανα-φέρει το θεατή αντιμέτωπο με την υπαρξιακή του αναζήτηση, την χαμένη από καιρό σε αυτές τις εποχές του φόβου και της έκδηλης συναισθηματικής αβεβαιότητας.