Στο μυαλό του Δανιήλ Χαρμς

Δανιήλ Χάρμς - Ρώσος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, σκιτσογράφος. Το 1927 συμμετέχει στην ίδρυση της  Ένωσης Πραγματικής Τέχνης. Τέσσερα χρόνια μετά θα συλληφθεί με την κατηγορία της εμπλοκής σε παράνομη αντισοβιετική ένωση λογοτεχνών και το 1941 για  ντεφετιστική προπαγάνδα. Τον Φεβρουάριο του 1942 θ’ αφήσει την τελευταία του πνοή, μάλλον από ασιτία, στο ψυχιατρική πτέρυγα των φυλακών του Λένινγκραντ.

Ένας σκονισμένος χορός βγαίνει από το ντουλάπι του μυαλού του ρώσου συγγραφέα Δανιήλ Χάρμς. Ξεδιπλώνει όνειρα, φόβους, μελωδίες, γελοία περιστατικά, γελοία περιστατικά που τρομάζουν, ξεκαρδίζεται, δολοφονεί, ελπίζει σε ένα θαύμα που δε λέει να συμβεί. Η πείνα προκαλεί εφιάλτες, αλλοιώνει την πραγματικότητα και την συγχέει με την παραίσθηση, το όνειρο. Αποκαλύπτεται έτσι η τερατώδης διάσταση μιας ταραγμένης πραγματικότητας. Μιας ελεγχόμενης, ακραίας εποχής, γεμάτη φόβο για την παρέκκλιση.

Και η ζωή τρέχει προς το τέλος, ο χρόνος συνεχίζει να μετρά προς το θάνατο. Υπάρχει ακόμα χρόνος;  Για να ξεφύγουμε από τη μέτρια ζωή μας που φθίνει; Υπάρχει χρόνος για το θαύμα; Το εξαιρετικό; Και ποιο είναι αυτό το «σημαντικό» που θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία των γεγονότων, να ανατρέψει τις φυσικές δομές αυτού του κόσμου;