Blind Trust

Οι καλλιτέχνες προσκαλούν το κοινό να συμμετάσχει ενεργά όχι μόνο με τα μάτια αλλά και με τα χέρια, τα αυτιά, τη μύτη και το δέρμα. Έτσι η αντιληπτική ικανότητα παύει να είναι αμιγώς οπτική και γίνεται απτική, δίνοντας την ευκαιρία σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου να ενεργοποιηθούν και να ανταποκριθούν στα ερεθίσματα.

Ένας performer προσκαλεί κάθε φορά ένα μέλος του κοινού και ξεκινούν ένα ταξίδι όπου δεν υπάρχει καθόλου ομιλία. Ξεκινούν ένα σιωπηλό διάλογο όπου η τρυφερότητα αναδύεται ως ανθρώπινη ιδιότητα και το άγγιγμα είναι αυτό που βοηθά στο να αποκαλυφθεί ο περιβάλλων χώρος. Έτσι η εμπιστοσύνη κατακτάται χωρίς τη βοήθεια της όρασης, αλλά με τη βοήθεια των υπόλοιπων αισθήσεων, των αισθήσεων που συνήθως “καταπιέζονται” λόγω της αμεσότητας που προσφέρει η όραση.

Η performance ξεκινά σα μια διαδραστική οπτική εγκατάσταση, όπου το κοινό οδηγείται σε έναν σκοτεινό χώρο με οθόνες, χαμηλό φωτισμό και ήχο. Σταδιακά οι συμμετέχοντες βυθίζονται στο σκοτάδι και τη σιωπή καθώς οι performer τους δένουν τα μάτια και τους τοποθετούν ωτοασπίδες. Η επαφή ένας προς έναν δημιουργεί στενό δεσμό μεταξύ του performer και του συμμετέχοντα, όπου το άγγιγμα είναι το μέσο με το οποίο βλέπουμε και ακούμε. Σε μια touch screen κοινωνία, τα αγγίγματα μεταξύ ανθρώπων θεωρούνται είτε αισθησιακά είτε απρεπή. Στην performance Blind Trust το άγγιγμα απογυμνώνεται από αυτές τις έννοιες και γίνεται ένας τρόπος για να καταλάβουμε τον εαυτό μας και το διπλανό μας.