Έμμα

«Ζωγραφίζω συνηθισμένους ανθρώπους του δρόμου. Οι πίνακές μου είναι σα βουβά ουρλιαχτά, πολύχρωμα. Τα τέρατα που βγαίνουν απ’ το χέρι μου είναι άνθρωποι, θεοί ή ζώα ή κάτι απ' όλα αυτά μαζί».

Ο θεατρικός κόσμος της «Έμμα» απευθύνεται στις αισθήσεις, όχι στο νου. Είναι ένας πίνακας τρισδιάστατος ή ένα τραγούδι με πρόζα. Μέσα από τα μάτια ενός παιδιού τεσσάρων χρόνων – ζωντανεύει την Κολομβία των αρχών του 20ού αιώνα, μέσα σε μια ατμόσφαιρα Λατινοαμερικάνικου μυστικισμού και Καθολικής αυστηρότητας. Είναι εμπνευσμένος από τη ζωή ενός θηλυκού Όλιβερ Τουίστ που κατάφερε με το θάρρος, την αφέλεια και την αχαλίνωτη φαντασία του να επιβιώσει σε σκληρές συνθήκες, να ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο και να διαπρέψει στην Ευρώπη ως καλλιτέχνης.

-Ποιος σου πρόσφερε αγάπη όταν ήσουν παιδί;
-Δε θυμάμαι να 'χαμε τέτοιες έγνοιες...