Το τελευταίο παιχνίδι

Ελληνική επαρχία, οικογένεια. Μία μάνα, δύο παιδιά κι ένας πατέρας, θύτης και θύμα. Αγάπη-μίσος, τρυφερότητα-βία, ομορφιά-ασχήμια. Μια τολμηρή ματιά στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας, των παθογενειών και των στερεοτύπων της, τη στιγμή που δυο κόσμοι συγκρούονται και οι άνθρωποι γύρω τους παρατηρούν κυνικά και σιωπούν... παρότι γνωρίζουν.

«Ίσως κάποτε ν' αλλάξουν τα πράγματα και εμείς οι ξεχωριστοί άνθρωποι να είμαστε αποδεκτοί από την κοινωνία». Άραγε, θα νικήσει κάποτε η ομορφιά;