Πέρασα με κόκκινο

Ένα έργο για τηνΚατερίνα Γώγου. «Αγαπούσε τη ζωή» -σημειώνει στο πρόγραμμα της παράστασης η συγγραφέας- «ενώ ταυτόχρονα δεν την άντεχε. Για κάποιους λόγους, συντηρούσε ζωντανή μια πληγή, αφηνόταν σαν καλαμιά ευλύγιστη, που όμως δεν έσπασε ποτέ σ' αυτό που λέγεται μοίρα. Ρημαγμένη αλλά ζόρικη. Καμωνόταν πως ζούσε αυτή τη ζωή κι ετοίμαζε την άλλη. Ένα χάρτινο καραβάκι, ήταν που ταξίδευε σε πείσμα όλων. Αυτό που σε άλλους μοιάζει απελπισία, για εκείνη ήταν απελευθέρωση. Πράξη και όνειρο, ατομικό και κοινωνικό, άσπρο και μαύρο».

Το έργο της έρχεται σήμερα να συναντήσει το «μαύρο», την κραυγή αγωνίας, απελπισίας, τις σημερινές ανάγκες και να οραματισθεί μαζί μας, το μέλλον. Όπως το οραματίστηκε, όπως το οραματιζόμαστε.