Αντεροβγάλτης: Στα ίχνη του Μονόκερω

Αγαπητέ Προϊστάμενε,

Χαίρομαι που έδωσες την υπόθεσή μου σε γυναίκα – δεν περίμενα να μ’ ακούσεις, νιώθω μεγάλη ικανοποίηση τώρα για το έργο που θα δείξω. Έμαθα ότι είναι δύο, μήπως πρέπει να έχω κι εγώ έναν βοηθό; Η τελευταία στο μπαρ ούτε καν τσίριξε, θα σας στείλω το νεφρό όταν βρω την ευκαιρία. Είστε χαζοί γιατί νομίσατε ότι ήμουν αυτός ο υπνωτιστής που ήρθε στην πόλη με τον χαζό πίνακα που θέλησε να πουλήσει. Έμαθα ότι τον πήρες εσύ, Τζον – μπορεί να περάσω από το Τμήμα να δω αν άξιζε τα χρήματα που έδωσες. Πιστεύετε ότι είστε κοντά; Θέλετε κάποια βοήθεια – μπορώ να δώσω κάποια, ίσως σ’ αυτήν την φίλη της ντετέκτιβ. Μπορώ να της μιλήσω αλλά μετά δεν θα μπορεί να πει τι άκουσε γιατί θα της κόψω την γλώσσα και μετά τα δάχτυλα από τα χέρια. Γιατί είναι βρώμικη και λάθος της φύσης. Μίλα με τους ανθρώπους σου, Τζον. Πες τους γιατί πας στο θερμοκήπιο για να βρεις την γυναίκα σου. Ω, Τζον, έχουν περάσει πια δύο χρόνια. Ακόμη να την ξεχάσεις. Θα την βρω για σένα και θα στην στείλω σε κουτιά. Παρ’ το σαν χάρη φιλική.

Από τον φίλο σου,

Τζακ ο Αντεροβγάλτης.

Τόπος: Βοστώνη

Χρονολογία: Φθινόπωρο 1989.

Μετά τις δύο πρώτες δολοφονίες της προηγούμενης χρονιάς, η φημολογία για την ύπαρξη ενός αδίστακτου δολοφόνου που κυκλοφορεί στην πόλη είναι πια μια πραγματικότητα.

Στην προσπάθειά της να διαλευκάνει το μυστήριο, η Αστυνομία βρίσκεται αντιμέτωπη με τον Τύπο και τους ψυχρούς μηχανισμούς του που σκοπό έχουν να τροφοδοτήσουν κι άλλο την συνέχιση της ιστορίας.

Πέρα από αυτό όμως, το Κακό κυκλοφορεί στην πόλη και σε αυτό το δεύτερο επεισόδιο (ξανα)κάνει την εμφάνισή του έχοντας πίσω του πρόσωπα που ξετυλίγουν την ζοφερή ιστορία – η οποία σιγά σιγά αποκαλύπτει στους θεατές ένα σενάριο μοντέρνου τρόμου.