3 mountains not to climb

Πρόκειται για μια εικαστική χορογραφία που, αντλώντας υλικό απο την Γέννηση της Τραγωδίας του Φ. Νίτσε, προσεγγίζει τα όρια της πραγματικότητας και της ψευδαίσθησης, του συνειδητού και του ασυνειδήτου, εξετάζοντας παράλληλα την έννοια της τραγικότητας του ατόμου, όπως αυτή προκύπτει από τη σύγκρουση μεταξύ ελεύθερης βούλησης και αναγκαιότητας.

Αφετηρία δημιουργίας του έργου αποτελούν έννοιες όπως η τρωτότητα, η ευθραυστότητα, η άνοδος, η πτώση, η θυσία και η λύτρωση. Ο χορογράφος εστιάζει στη δυαδικότητα ονείρου-μέθεξης, Απολλώνιου και Διονυσιακού στοιχείου, εκφράζοντας έτσι σε ένα πιο συμβολικό επίπεδο το κομμάτιασμα του ατόμου και τη συγχώνευσή του με το πρωταρχικό Είναι.

Η χορογραφία προτάσσει την δύναμη των συνειρμών και του κολάζ, την εικαστική ερμηνεία των συναισθημάτων και του ασυνειδήτου, καθώς και την ελεύθερη υποκειμενική ροή της δράσης, την οποία ο θεατής καλείται να  βιώσει ως άμεση εμπειρία, ως διαδικασία που συντελείται σε χρόνο ενεστώτα, ως χορευτική πράξη σε εξέλιξη.