Αλτσίνα

Η ιστορία της εγκαταλελειμμένης μάγισσας, που ξελογιάζει και ξελογιάζεται από τον θαλασσοπόρο θνητό −ένα παραμύθι έρωτα και μεταμορφώσεων με ευθείες αναφορές στον οικείο μύθο της Ομηρικής Κίρκης− συναρπάζει με το χιούμορ και το πάθος της. Για το συγκεκριμένο εγχείρημα, η Ραφή, στη δεύτερη παραγωγή της για τη φετινή χρονιά μετά τον Πυγμαλίωνα του Ζ. Φ. Ραμώ, συμπράττει με τον γνωστό σκηνοθέτη Θέμελη Γλυνάτση.

Όπως αναφέρει ο ίδιος, «Η Αλτσίνα με ενδιαφέρει − και με ενδιαφέρει κυρίως γιατί η στυλιζαρισμένη ευδαιμονία του μπαρόκ σταδιακά αποδομείται και αυτό που αποκαλύπτεται είναι η τραγική ιστορία δυο γυναικών που, ενώ κάνουν τα πάντα για να κρατήσουν τους εραστές τους, εν τέλει μένουν μόνες. Στην ιστορία της Αλτσίνα, τα μαγευτικά παλάτια και οι κήποι είναι μονάχα ψευδαισθήσεις, κάλυπτρα μιας έρημης πραγματικότητας. Η ελαφρότητα, το χιούμορ, οι κωμικές συμβάσεις, ο μύθος είναι εναύσματα για κάτι πολύ πιο σκοτεινό,  τραγικό και θλιμμένο. Ίσως εκεί να βρίσκεται και το μεγαλείο του μπαρόκ: Η εκλεκτική σύμβαση συνυπάρχει με την πιο άγρια, αδυσώπητη, πραγματικότητα».