Η ζωή αυτή βασίζεται σε αληθινά γεγονότα

Έναρξη. Δεν υπάρχει τίποτα ακόμη. Ύστερα είσοδος, κείμενο, πρόσφυγες. Βαριέμαι. Exploring. Δυναμική β, θάλασσα, μπλα μπλα… Exploring ξανά. Δυναμική α, καταιγίδα. Φινάλε. - Ολόκληρη η ζωή μου δεν ήταν παρά η αντάμωση ενός ονείρου μέσα σε ένα άλλο όνειρο. Ο χρόνος είναι για να κυλάει, οι έρωτες για να τελειώνουν και η ζωή για να πηγαίνει στο διάολο. Έτσι, εσύ θα ανθίσεις - κι εγώ θα ζήσω. Μα άδειασα τόσο, που όταν πετάω το μαχαίρι δεν βρίσκει πουθενά να καρφωθεί.  «Καλημέρα» λες. «Καλημέρα» σου λένε. Και η σφαγή συνεχίζεται. Μια γυναίκα καθόταν σε ένα παγκάκι -θυμάσαι- στο πάρκο, ολομόναχη. Κρατούσε μια ομπρέλα. Δεν είχε που να πάει. Ώσπου με αργά, αβέβαια, βήματα, ανέβηκε στον ουρανό. Για αυτό κι εγώ αγάπησα με πάθος κάθε τι που δεν ήταν γραφτό να γνωρίσω. Καμιά φορά στέκομαι κι εγώ, όπως όλοι, στη μέση ενός άγνωστου δρόμου ή μπροστά σε ένα παλιό σπίτι… Αλήθεια, ποιον αναζητούμε;