Καρμενσίτας

Είναι μια παράσταση για τη χαρά τη ζωής, το σύντομο του βίου και την ανάγκη να επενδύουμε στις αξίες που μας φέρνουν κοντά: τη φιλία, την αγάπη, την αλληλεγγύη. Διαδραματίζεται ένα κυριακάτικο πρωινό σε ένα πάρκο, όπου μια παρέα παιδιών, ένα τάγμα προσκόπων και ηλικιωμένοι επισκέπτες συναντώνται και μοιράζονται τη χαρά της ζωής.

Πρόκειται για ένα έργο που επιχειρεί, με κύριο μέσο τη βιωματική τέχνη του χορού, να μεταδώσει μία εμπειρία ζωής στους νεαρούς θεατές του. Αν και βασίζεται κατά κύριο λόγο στο χορό, το τραγούδι και ο λόγος θα χρησιμοποιηθούν για να κάνουν την αφήγηση εύληπτη και για τον λιγότερο εξοικειωμένο με το λεξιλόγιο του χορού θεατή.

Σε ένα πάρκο, μια όμορφη κυριακάτικη ημέρα, αρχίζουν να καταφτάνουν οι γνώριμοι επισκέπτες. Παππούδες και γιαγιάδες με τα πι και τα μπαστούνια τους, βρίσκουν ένα σημείο για πικ νικ, για να πουν τα νέα τους και να επιδείξουν τα πλεκτά τους. Τα εγγονάκια τους οργανώνονται και αρχίζουν να παίζουν διάφορα παιχνίδια. Οι πρόσκοποι, με αρχηγό τους τον Δον Όμπρε, έχουν έρθει να εξερευνήσουν τη φύση. Ανάμεσα τους είναι ο Εσπαντρίγιο, ένας διαφορετικός και πολύ παρατηρητικός πρόσκοπος. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που έρχονται πρώτη φορά στο πάρκο. Είναι ο Χόρχε και η Χουρχίτα, δύο αδέρφια που τα φέρνει η γιαγιά τους. Θέλουν να παίζουν με τα άλλα παιδιά, αλλά εκείνα δεν τους δίνουν σημασία. Έτσι, ο Χόρχε και η Χουρχίτα πρέπει να αναζητήσουν καινούργιους φίλους. Βλέπουν ένα κορίτσι, την Κάρμεν, που έρχεται εκείνη την ώρα στο πάρκο για να παίξει μόνη με το μπαλόνι της. Είναι λίγο περίεργη και ανεξάρτητη. Σύντομα εμφανίζεται και ένα άλλο αγόρι με ένα γιογιό. Είναι ο Χοσέ. Η Κάρμεν εντυπωσιάζεται τόσο μαζί του που τον ακολουθεί. Θέλει να γίνουν φίλοι. Τελικά, η Κάρμεν, ο Χοσέ, ο Χόρχε και η Χουρχίτα γίνονται μια παρέα και περνάνε υπέροχα στο πάρκο παίζοντας χαρούμενοι. Κερδίζουν τόσο πολύ ο ένας την εμπιστοσύνη του άλλου, που ανταλλάσσουν και παιχνίδια.