Στρατηγικές επιβίωσης, ιλαροτραγωδία σε 4711 πράξεις

Η Στρατηγική Επιβίωσης της Αmy είναι μία και απόλυτη. Θέλει να ζήσει ακόμα και όταν όλα γύρω της μοιάζουν τρομακτικά και αφιλόξενα. Θέλει να συμφιλιωθεί με τις φωνές που κατοικούν μέσα της, να την ακούσουν και να της δώσουν χώρο για να υπάρξει.

Σε έναν κόσμο γεμάτο ετερόκλητες αφετηρίες ζωής, διαφορετικές διαδρομές και συγκρουσιακές καταστάσεις, οι άνθρωποι συνειδητά ή ασυνείδητα αναπτύσσουν τρόπους  και μεθόδους επιβίωσης. Προσπαθούν να ξεπεράσουν τα εμπόδια, ορατά και αόρατα, τις δυσκολίες που τους δημιουργούν οι άλλοι ή το ίδιο τους το μυαλό, για να μπορέσουν να ζήσουν και στην καλύτερη περίπτωση να ευτυχήσουν. 

Καθημερινά η Αmy −και ο αόρατος θίασος που την ακολουθεί− γίνεται  πρωταγωνίστρια σε μιούζικαλ, θρίλερ, κωμειδύλλιο ή τηλεπαιχνίδι. Όποιο και αν είναι το πλαίσιο, εκείνη αγωνίζεται με κάθε μέσο που διαθέτει, ακόμα και όταν το μόνο όπλο που της έχει απομείνει είναι η λαβή από το σπαθί της ή μια οδοντόβουρτσα.

Παλεύει απέναντι στην «κανονικότητα» του μέσου όρου, για να γίνει αποδεκτή. Παλεύει να συμφιλιωθεί με τις «φωνές» της, αλλά και να ενταχθεί στον περιβάλλον της. Εκεί, όπου πρέπει να ακούς όσα ακούν και οι υπόλοιποι και όχι όσα ακούς εσύ μέσα στο κεφάλι σου. Οι «φωνές» της πρέπει να σωπάσουν, διότι μόνο αν είσαι η Ζαν ντ’ Αρκ ή ο Ρόμπερτ Σούμαν μένεις στην ιστορία ως κάτι ξεχωριστό. Αν είσαι η Amy ή ο Γιάννης μένεις στο περιθώριο.

Τέσσερις ηθοποιοί επί σκηνής παρουσιάζουν τη ζωή της Amy σε επτά κεφάλαια. Εναλλάσσονται σε ρόλους και διηγούνται μέσα από επιλεγμένα λεκτικά μοτίβα και μέσω σωματικής δράσης την ιστορία της, μια από τις 50 μαρτυρίες που υπάρχουν μέσα στο βιβλίο του βρετανικού δικτύου Ακούγοντας Φωνές.

H ομάδα μέσα από σειρά βιωματικών εργαστηρίων και λεκτικών/κινητικών αυτοσχεδιασμών δίνει σχήμα και μορφή στην αρχική ιστορία, συμπλέκοντας τα πραγματικά γεγονότα με τη μυθοπλασία. Η καθημερινότητα της ηρωίδας απεικονίζεται με τρόπο που συνδυάζει το ρεαλισμό με τη φαντασία και το χιούμορ με τη συγκίνηση, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που άλλοτε θυμίζει πίνακα ζωγραφικής και άλλοτε θέατρο του παραλόγου.

Το Σάββατο 5 Μαρτίου μετά την παράσταση, θα ακολουθήσει συζήτηση με μέλη του Hearing Voices Greece