Αχ, αυτά τα φαντάσματα

Μια βαθιά ανθρώπινη κωμωδία, έχει ως στόχο να γελοιοποιήσει τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι το χρήμα είναι η μοναδική λύση για όλα τα προβλήματα στη ζωή,  παραβλέποντας την ανάγκη της αγάπης. Καυτηριάζει τον εγωισμό, που ορθώνεται σαν τείχος γύρω μας και μας κόβει κάθε επικοινωνία με εκείνους που μας νοιάζονται και μας πονάνε. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν το 1948, δύο μόλις χρόνια μετά τη συγγραφή του. Μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1967 από τον Ρενάτο Καστελάνι με τον Βιτόριο Γκάσμαν και την Σοφία Λόρεν στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. 
Ο Πασκουάλε, ένας άνθρωπος αδύναμος και νικημένος από τη μιζέρια της καθημερινότητας, αφού προσπάθησε μάταια να εξασφαλίσει γι' αυτόν και τη γυναίκα του, Μαρία, μια αξιοπρεπή ζωή, καταλήγει να ζει με τεχνάσματα. Μετακομίζει στο αχανές διαμέρισμα ενός ναπολιτάνικου μεγάρου όπου ο ιδιοκτήτης τον αφήνει να μένει χωρίς ενοίκιο, γιατί θέλει να ξορκίσει τις φήμες ότι στο σπίτι κυκλοφορούν φαντάσματα. Αυτός που τελικά "κυκλοφορεί" είναι ο εραστής της Μαρίας τον οποίον ο Πασκουάλε περνά για ένα φιλάνθρωπο φάντασμα που σκορπίζει σε κάθε του εμφάνιση χρήματα και δώρα...