Σβήσε το πρόσωπό μου και ξαναρχίζουμε

Μια παράσταση εμπνευσμένη από την Μάτση Χατζηλαζάρου, από τις πιο ενδιαφέρουσες όσο και αφανείς γυναικείες φιγούρες των ελληνικών γραμμάτων, αφού επισκιάστηκε ποιητικά από το έργο του μέντορα, συζύγου κι αιώνια αγαπημένου της Αντρέα Εμπειρίκου. Χάρη στον Εμπειρίκο, η Χατζηλαζάρου έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με τον υπερρεαλισμό και την ψυχανάλυση, αλλά η ίδια αναπτύσσει μια δική της, αυθεντική, ποιητική γλώσσα που γίνεται το όχημα μιας πολυκύμαντης, πληθωρικής ζωής. Ταξιδεύει στη Γαλλία με το θρυλικό Ματαρόα, ζει για χρόνια στο Παρίσι μετά τον πόλεμο αλλά και αργότερα, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας και γνωρίζεται με τις σημαντικότερες προσωπικότητες της καλλιτεχνικής και πνευματικής πρωτοπορίας του ’50, του ’60 και του ’70 από τον Πικάσο και τον Ματίς έως τον Καστοριάδη.