Κάθε δεύτερη Τρίτη

«Τίποτα δεν είναι δεδομένο για κανέναν! Όλα από τη μια στιγμή στην άλλη μπορούν να ανατραπούν»

Μια Τρίτη βράδυ, ο Μάρκος φέρνει στο σπίτι μια άγνωστη νέα γυναίκα τυλιγμένη με σελοφάν, που την επέλεξε κατόπιν εντολής της συντρόφου του, της Τερέζας, σε ένα στενό δρόμο δίπλα στο ποτάμι, ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους που οι κάτοικοι του Παρισιού έχουν πετάξει στα σκουπίδια.

Η Τερέζα βρίσκεται εγκλωβισμένη στα λάθη του παρελθόντος και στη αδυναμία της να αλλάξει ουσιαστικά τα κακώς κείμενα της ζωής της. Και η Σεραφίνα, έχοντας μια διαφορετική φιλοσοφία ζωής, θα γίνει αιτία πολλών ανατροπών και αποκαλύψεων.

Ο τίτλος του έργου είναι εμπνευσμένος από την πρακτική που εφαρμόζεται, στις μέρες μας, σε διάφορες περιοχές του Παρισιού σχετικά με την αποκομιδή των ογκωδών αντικειμένων από τις υπηρεσίες καθαριότητας των δήμων. Μια ή δυο φορές τον μήνα, ανάλογα με την περιοχή, οι κάτοικοι της πόλης βγάζουν στο πεζοδρόμιο έξω από το σπίτι τους τα αντικείμενα που δεν τους είναι πλέον χρήσιμα, με σκοπό να τα περισυλλέξουν οι υπηρεσίες του δήμου. Αυτή η πρακτική δίνει τη δυνατότητα σε κάποιους άλλους, κάνοντας μια νυχτερινή βόλτα με τα πόδια ή με το αυτοκίνητο, να αναζητήσουν μια «καλή ευκαιρία», κάτι που θα δώσει λύση σε ένα πρακτικό πρόβλημά τους ή θα βάλει λίγο χρώμα στον χώρο τους.

Το θεατρικό κείμενο βασίζεται στην πρωτότυπη ιδέα της μεταπραττικότητας των ανθρώπινων όντων και της διαχείρισής τους σαν πράγματα για πέταμα ή ανταλλαγή. Μέσα από την εξέλιξη του μύθου, προβάλλονται με έξυπνο τρόπο τα πολλαπλά προβλήματα σχέσεων της σύγχρονης εποχής, όπου οι άνθρωποι θεωρούνται αντικείμενα, οι σχέσεις είναι συνήθως απρόσωπες και η αντικατάσταση του Άλλου γίνεται με πολύ μεγάλη ευκολία.

Μέσα από τη συνεχή πάλη με τον εαυτό τους και έναν ειλικρινή εσωτερικό διάλογο, οι ήρωες αναγνωρίζουν τις αδυναμίες τους και τα λάθη τους και οδηγούνται στην κάθαρση.