Αurora

Η Aurora, ένας θηλυκός δαίμων, ξυπνά από το βαθύ ύπνο της. Οι θεοί της ζητούν να εκπληρώσει το πεπρωμένο της, προετοιμάζοντας το έδαφος για την έλευση της νέας εποχής. Η αποστολή της, όπως η αποστολή της αυγής, είναι να μεταφέρει τον κόσμο από το σκοτάδι της νύχτας στο φως της ημέρας

Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, που κρατά 45 λεπτά, το στόμα της θα εκτοξεύει λέξεις ενός σπασμένου και πολυδιάστατου κειμένου, εξερευνώντας την πηγή της γλώσσας- το τραγούδι πριν γίνει τραγούδι, τη λέξη πριν γίνει λέξη.

Φωνήεντα και σύμφωνα θα διαμορφώσουν λέξεις και φράσεις, εμπνευσμένες από προφητικά ποιήματα των Φερνάντο Πεσσόα, Saint-John Perse, T.S. Coleridge και Βλαδίμηρου Νικολούζου, μαζί με κείμενα του Λουκρήτιου, του Αγ. Αυγουστίνου, του Αντονίν Αρτώ και των ορφικών δοξασιών

Προφητεύει τον νέο Αιώνα παραμένοντας ταυτόχρονα δεμένη σε ένα σπασμένο παρελθόν.  Αυτό που επιθυμεί είναι ρίξει το ξόρκι της στασιμότητας στον Κόσμο.

Λειτουργεί ως διάμεσος μεταξύ των αντιθέτων. Κατά τη διαδικασία της μεταμόρφωσης, τα σχήματα της Μνήμης θα αλλάξουν προς έναν ακαθόριστο ορίζοντα: το Μέλλον.

Όλα αυτά διαδραματίζονται με φόντο ένα ερημικό, ονειρικό τοπίο και ήχους που διαμορφώνουν ένα περίπλοκο δίκτυο από μνήμες και εξερευνούν τον ήχο της σιωπής και της αρμονίας ενός μακρινού και λιγότερο ανθρώπινου Σύμπαντος.