Σιγά τ’ αυγά... κι είναι και κόκκινα

Η Αστική μη κερδοσκοπική Πολιτιστική Εταιρία «La Melena del Huachinango» (Λα Μελένα ντελ Χουαστινάνγκο = Η χαίτη του λιθρινιού), παρουσιάζει την θεατρική παράσταση «Σιγά τ’ αυγά... κι είναι και κόκκινα», βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο της Κωνσταντίνας Τασσοπούλου (εκδόσεις Οtherwise, 2010) σε σκηνοθεσία Luis Gómezbeck (Λούις Γκόμεζμπεκ).

Τί γίνεται όταν καταμεσίς του Πάσχα ένα αυγό δεν βάφεται καλά και ξεμένει με ένα πλευρό λευκό κι άλλο κόκκινο; Η κυρά-Λούλη, άφταστη στη φλυαρία και στο νοικοκυριό, το παρατά μόνο του σε μια γωνιά. Εκείνο πίνει μπουκάλια γάλα και τραγουδά ρεμπέτικα για να ξεχάσει τους καημούς του. Μέχρι που συνειδητοποιεί αφ ενός ότι το ποτό δεν κάνει καλό και αφετέρου ότι έχει κερδίσει τη ζωή του, αφού τα υπόλοιπα αυγά έχουν φαγωθεί με αλάτι και πιπέρι.

Έτσι, ο ήρωας του έργου αισθάνεται μάλλον τυχερός παρά άτυχος. Αποφασισμένος πλέον να απολαύσει κάθε στιγμή της ζωής του, ξεκινά ένα μακρινό ταξίδι σε μέρη που, υπό φυσιολογικές συνθήκες, ένα αυγό δεν θα επισκεπτόταν ποτέ ….

Το έργο ανεβαίνει με την τεχνική του μαύρου θεάτρου –όπως το Μαύρο Θέατρο της Πράγας, εδώ όμως τα αντικείμενα μιλούν και τραγουδούν- και του κουκλοθέατρου. Ζωντανά και με ανθρώπινη υπόσταση στη σκηνή εμφανίζονται η κυρά-Λούλη και ο Κύριος Φωτιστικός. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί (έξι συνολικά) εμψυχώνουν τα αντικείμενα - συσκευές με φωνή και κίνηση, χωρίς όμως οι ίδιοι να φαίνονται ποτέ.

Η παράσταση απευθύνεται σε μικρούς, σε μεγάλους, σε γέρους, σε κούκλες και σε… αυγά. Οι μικροί θεατές μαγεύονται από τα φωσφορίζοντα πλυντήρια, το γέρο-απορροφητήρα, τη χαζοκουρτίνα, τις κατσαρόλες κ.λπ., ενώ οι μεγάλοι μαγνητίζονται από τα φιλοσοφικά νοήματα του κειμένου.