Η πάχνη

Βίαιο, επιθετικό κείμενο σε μια παράσταση ιδιαίτερης δύναμης που μιλάει για τη χαμένη άνοιξη των νέων ανθρώπων, τη σωματική και ψυχολογική κακοποίηση της γενιάς αυτής, τη σχέση ανάμεσα σ’ αυτό που υπάρχει και σ’ αυτό που φαίνεται στη σχέση ζωής και τέχνης και την ανακουφιστική διέξοδο και λειτουργία της τελευταίας, μέσα από την ανθρωπογεωγραφία πού φέρνουν στη σκηνή οι δύο νεαροί ήρωες,