Το παράπονο του νεκροθάφτου

Βασισμένο σε ένα από τα λιγότερο γνωστά διηγήματα του Εμμανουήλ Ροΐδη, με πολιτικό περιεχόμενο και επίκαιρο όσο ποτέ. Στη θεατρική του εκδοχή το κείμενο διατηρεί αυτούσια τη γλώσσα του συγγραφέα, ενώ η εικαστική λιτότητα και η απουσία θεατρικότητας στη σκηνοθεσία, καθώς και το κριτικό χιούμορ του συγγραφέα, κάνουν την αφήγηση  της ιστορίας του Αργύρη Ζώμα από την Ερμούπολη της Σύρας να ταξιδεύει στο χρόνο, από το 1895 στο σήμερα. Τα υλικά του έργου; Τέσσερα φώτα, ένα πικάπ, ένας δίσκος βινυλίου, τέσσερις μοναχικές φιγούρες, και ένα παιδί που αντιπροσωπεύει την ελπίδα του κόσμου.