Το στρώμα

Ένας άντρας και ένα στρώμα ύπνου αποπειρώνται να εκφράσουν τη σχέση του ανθρώπου με τη χώρα όπου ζει, παράγει αλλά και καταστρέφει. Αναφορές σε χαρακτηριστικά στοιχεία του διαταραγμένου χαρακτήρα της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας, αλλά και ουσιαστικές επιρροές από τη συνολική δομή που εμφανίζει τις τελευταίες 2 εκατονταετίες, θα προσδώσουν την «ελληνικότητα» στις δράσεις του ατόμου και στις σχέσεις που θα αναπτύξει με το αντικείμενο-στρώμα. Με εργαλεία την κίνηση, το αντικείμενο, τον ήχο, το λόγο και το βίντεο, το έργο στοχεύει στο να φωτίσει τον οικείο τόπο, προβάλλοντας μια διάθεση για αναστοχασμό και έντονο προβληματισμό.