Ντενεκεδούπολη

“Ντενεκεδούπολη, ντενεκεδούπολη, είσαι ωραία, τρανή

Ντενεκεδούπολη, ντενεκεδούπολη, σε αγαπάμε πολύ!”

Έτσι άρχιζε το τραγούδι της πρώτης παράστασης, 35 χρόνια πριν, με τη γνωστή σε όλους μελωδία του Γιάννη Μαρκόπουλου...

Στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Τότε δημιουργήθηκε το αντικειμενοθέατρο «Ντενεκεδούπολη» από την Ευγενία Φακίνου και εξακολουθεί να προκαλεί το έντονο ενδιαφέρον των παιδιών μέχρι και σήμερα!!

Αιτία, η αγάπη των παιδιών να προσωποποιούν τα πράγματα, η συμμετοχή τους στην εξέλιξη της ιστορίας σε κάθε παράσταση και φυσικά η θεματολογία της:καταπίεση, επανάσταση, μετανάστευση, αναζήτηση αυτογνωσίας και ελευθερίας, φιλία, δικαίωμα στη γνώση... όλα αυτά το κάνουν πιο επίκαιρο από ποτέ.

Τα γνωστά ντενεκεδάκια ζωντανεύουν στην παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, σ’ έναν πρωτότυπο συνδυασμό αντικειμενοθεάτρου-μαύρου θεάτρου και κινουμενου σχεδίου. Μία παράσταση ατμοσφαιρική, χαρούμενη, με τη χρήση άχρηστων υλικών αλλά και σημερινής τεχνολογίας και θεατρικών εφέ!!

Η Ντενεκεδούπολη είναι μια πολιτεία αλλιώτικη απ΄τις άλλες. Δεν είναι φτιαγμένη από τούβλα, πέτρες, τσιμέντο ή γυαλί. Είναι ολόκληρη φτιαγμένη από ντενεκέδες. Και μένουν σ΄αυτή, τι... άλλο; Ντενεκεδάκια. Άδεια, σκουριασμένα, παλιά ντενεκεδάκια. Βρέθηκαν όλα πεταμένα σ΄ένα σκουπιδότοπο κι αποφάσισαν να φτιάξουν τη δική τους πολιτεία, για να μένουν μόνα τους και να΄χουν την ησυχία τους.

Τα ντενεκεδάκια που μένουν εδώ έχουν περίεργα ονόματα: Σαρδέλας, Μηλίτσα, Βουτυρένιος, Σοφός, Οκέυ -μπαμ - μπαμ. Ο Σαρδέλας είχε πριν τον πετάξουν σαρδέλες, η Μηλίτσα είχε κομπόστα μήλο, ο Βουτυρένιος βούτυρο, ο Οκέυ - μπαμ - μπαμ είχε κόκα - κόλα κι ο Σοφός είχε μέσα του καφέ.

Ζούσαν όλα πολύ ευτυχισμένα στην Ντενεκεδούπολη, ώσπου μια μέρα...

Διοργάνωση: Κ.Θ.Β.Ε.