Σουρελαϊκέν

Βρισκόμαστε σε ένα υποκατάστημα μιας μεγάλης αλυσίδας καταστημάτων. Από τα καταστήματα αυτά που τους πας τα χρήματα σου και τα φυλάνε για να μη σου τα κλέψουν. Με αμφίβολα μέχρι στιγμής αποτελέσματα. Βρισκόμαστε επίσης και σε ένα Μπαρ. Κωλόμπαρο. Το μπαρ είναι ένα είδος καταστήματος και αυτό, που πας τα χρήματα σου και τα ανταλλάσεις κυρίως με αλκοόλ. Καμιά φορά βρισκόμαστε και σε μια αίθουσα ενός άλλου καταστήματος, από αυτά που ψάχνουν τους λόγους για τους οποίους κάποιος προσπάθησε να σου κλέψει τα χρήματα που είτε εσύ θέλησες να φυλάξεις, είτε να μετατρέψεις σε αλκοόλ. Και μια άλλη, σε ένα κατάστημα που αν δεν έχεις χρήματα για να φυλάξεις και να πιείς, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να βρεθείς έγλειστος. Γενικά βρισκόμαστε σε καταστήματα. Γενικά...

Για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε όμως από εδώ και στο εξής λίγο πιο εύκολα, ας ονομάσουμε το πρώτο κατάστημα Τράπεζα, το δεύτερο Μπαρ, το τρίτο αίθουσα ανακρίσεων και το τέταρτο ψυχιατρική κλινική.

Και για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε ακόμα καλύτερα, είναι βράδυ λέει, στο «Στάλκερ», σ’ ένα κωλόμπαρο στο Αιγάλεω κι ο Χρήστος προσπαθεί να ψήσει τον Βαγγέλη, να πάνε και να μπουκάρουνε σε μια τράπεζα λέει... Έχουνε πιει πολύ και η μουσική παίζει το μια γαρδένια η καρδιά μου, του Τερλέγκα. Έτσι ξεκινάει λέει, το έργο… Ο Βαγγέλης λέει, εντάξει λέει, πάμε, ο Χρηστάκης γουστάρει, πίνουνε κι άλλο, το κανονίζουνε, πάνε μπουκάρουνε και σκάνε οι μπάτσοι… Τι να κάνουνε, πιάνουνε ομήρους τους πελάτες και ταμπουρώνονται και οι μπάτσοι απ’ έξω και η γυναίκα του Χρηστάκη να γκρινιάζει και ο Βαγγέλης να τα ‘χει παίξει και ένας τύπος λέει, που σκάει από το πουθενά και λέει ό, τι του κατέβει και μετά τελειώνει λέει το έργο λέει…