Αι2 Τραγωδίαι

Η ιστορία αρχίζει όταν μια ομάδα μεταναστών από την Αφρική, με πρωτοστατούντα έναν Μαυριτανό ονόματι Αχμέτ, ελπίζοντας για ένα καλύτερο μέλλον αποφασίζουν να αναζητήσουν την τύχη τους στην Ευρώπη. Δυστυχώς όμως όπως χιλιάδες άλλοι μετανάστες ναυαγούν καταλήγοντας στην Κύπρο, το νησί της Αφροδίτης.

Τόσο ο Αχμέτ όσοι και οι υπόλοιποι προσπαθούν να κατανοήσουν σε ποιο μέρος τούς έριξε η ανάγκη. Ξαφνικά παρουσιάζεται μπροστά τους η θεά Αφροδίτη η οποία «γοητευμένη» από τον Αχμέτ, θα του δώσει ένα διέξοδο στις αναζητήσεις του προτείνοντάς του δυο ζωές για να επιλέξει την καλύτερη. Αυτές του Οθέλλου ή του Οιδίποδα, με μόνη προϋπόθεση να κοιμηθεί μαζί της.

Η Αφροδίτη είναι όμως ήδη μια θεά 5.000 χρόνων περίπου και λίγα πράγματα μπορεί να θυμηθεί και να διαχειριστεί πλέον. Ο Αχμέτ μη γνωρίζοντας τι τον περιμένει δέχεται. Μαζί με αυτόν δέχονται και οι υπόλοιποι μετανάστες να «παίξουν» τους ρόλους που τους αναθέτει η Αφροδίτη προκειμένου να πλαισιώσουν τις «ζωές» των Οιδίποδα και Οθέλλου όπως αυτές παρουσιάζονται στους σχετικούς μύθους. Για κακή τους τύχη όμως εμφανίζεται κάποιος από την Ευρωπαϊκή Ένωση και χαλάει τα αρχικά σχέδια της Αφροδίτης μπερδεύοντας την ακόμα περισσότερο. Όπως επίσης τη δυσκολεύει και η ξαφνική εμφάνιση ενός κατώτερου θεού της ελληνικής μυθολογίας, του Μώμου, που έχει μοναδικό σκοπό να κάνει ανυπόφορες τις ζωές τόσο της θεάς Αφροδίτης που μισεί, όσο και όλων των ανθρώπων που μπερδεύονται σε αυτό το περίεργο γαϊτανάκι. Οι ρόλοι μπλέκονται, οι παρεξηγήσεις διαδέχονται η μία την άλλη και ώσπου να φτάσουν όλοι στο τέλος ο δυστυχής Αχμέτ-Οθέλλος-Οιδίποδας έχει φτάσει ο ίδιος στα όρια του.

Το έργο πραγματεύεται την άσβεστη επιθυμία, του κάθε ανθρώπου ακόμα και ενός τυχαίου μετανάστη, να γευτεί μια ζωή διαφορετική από αυτή που ήδη έχει. Μια ζωή που όταν του προσφερθεί, δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πάντα και το κόστος της. Οι ήρωες του έργου μπερδεύονται, μπερδεύουν, παρεξηγούν, παρανοούν λεγόμενα και πράξεις, κυρίως δικές τους και όλοι μπλέκονται σ’ ένα παράξενο κουβάρι παρεξηγήσεων. Στο τέλος, η όποια είδους κάθαρση, θα έρθει από «κάτω». Από τον ίδιο τον άνθρωπο, που θα αποφασίσει εντέλει να δει την δική του πραγματικότητα.