Το γαλάζιο του ουρανού

Ο σουρεαλισμός εδώ γίνεται καθημερινός τρόπος ζωής. Μια κοινωνία σε κατάσταση νευρικής κρίσης, το συμβολικό μπλε του θυμού, η λογοτεχνία της παράβασης και ολόκληρο το κίνημα του σουρεαλισμού σέρνουν το χορό και κινούνται στα βήματα μιας μεθυσμένης πολιτείας, επιχειρώντας ένα ψυχογράφημα της εποχής και των ανθρώπινων σχέσεων σε μια ακραία εποχή της Ευρώπης.

Διαταραγμένες ανθρώπινες σχέσεις, που φτάνουν μέχρι την ανθρώπινη θυσία. Με αφορμή το έργο του Μπατάιγ, εικονοποιεί την κραυγή μιας ολόκληρης κοινωνίας που σπαράσσεται, κάνoντάς την να μοιάζει με μια θεατρική Guernica, από όπου παρελαύνει όλο το κίνημα του σουρεαλισμού και η τέχνη του μεσοπολέμου.

Σε μια κοινωνική σύγχυση που στοιχειώνει τους ήρωές της, κάνοντας τους απαραίτητους συνειρμούς με την Ελλάδα της κρίσης, το «Γαλάζιο του Ουρανού» κινείται στους πολεμικούς ρυθμούς μιας κοινωνίας που μάχεται τον εαυτό της, αντι-ηρώων σε σύγχυση, όπου η κάθαρση έρχεται μόνο από την κενότητα και τη φυγή, αρχετυπικά και διαχρονικά σύμβολα του σουρεαλισμού, που −σε ένα ραντεβού με την καθημερινότητα του σήμερα− δημιουργούν καθημερινές σχέσεις, όπου ο διάβολος κινείται στη λεπτομέρεια.

Ο σκηνοθέτης και επαγγελματίας του χορού, της μουσικής και της κίνησης, Γιώργος Βέττος, γεφυρώνει την απόσταση ανάμεσα στην υποκριτική, το χορό και τη μουσική και αφουγκράζεται τα βήματα της πόλης, της μνήμης και της εσωτερικής πάλης, δημιουργώντας μια ονειρική live διαδραστική εμπειρία.