Θέλω μια χώρα

«Η χώρα πέθανε. Να πάει στον αγύριστο.

Μας έβγαλε τα συκώτια. Θεός σχωρέστη. Πάει, πέθανε.

Ζήτω η νέα χώρα! Ζήτω».

Είναι πολύ δύσκολο να μιλήσει κανείς από σκηνής για μια κατάσταση που βιώνει, τη στιγμή ακριβώς που τη βιώνει. Πόσο μάλλον όταν η κατάσταση αυτή είναι τόσο κρίσιμη και τόσο ρευστή: τα πάντα γύρω μας δοκιμάζονται, καταρρέουν, μεταβάλλονται μέρα με τη μέρα. Όμως αν κάποιος δικαιούται να πάρει το λόγο αυτή τη στιγμή, είναι η νέα γενιά, η γενιά που «είναι» το μέλλον της χώρας. Το Θέατρο Τέχνης, φέρνει στη σκηνή του Φεστιβάλ το πλήθος των νέων: ένα πλήθος που με ορμή αλλά και απάθεια, με απελπισία αλλά και χιούμορ, με αφέλεια αλλά και κυνισμό αναζητά μια διέξοδο στην κατάσταση που βιώνει ως αδιέξοδο... Αναζητά απεγνωσμένα μια χώρα... Είναι άραγε σε θέση να τη διεκδικήσει;

-Μαριάννα Κάλμπαρη