Κραυγές γυναικών

Παρασκευή 9/10

ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΣ

Με την Υρώ Μανέ

Κείμενο: Νίκος Βασιλειάδης

Θεατρική διασκευή: Εμμανουέλα Αλεξίου και ο Γιώργος Καραμίχος

Σκηνοθεσία: Γιώργος Καραμίχος

Διάρκεια: 70΄

Μια παράσταση απολογία και εξομολόγηση με σπαρακτική κορύφωση. Ένας βαθιά συγκινητικός μονόλογος μιας γυναίκας που ζει σε λάθος χώρο και χρόνο. Η Ερασμία, μια χήρα, μεγαλώνει τη μοναχοκόρη της, κλεισμένη σε ένα περίπτερο, εγκλωβισμένη στα ήθη και τα έθιμα της μικρής επαρχιακής πόλης που ζει. Μέχρι τη στιγμή που τη θλιβερή, μονότονη ζωή της, διακόπτει ο έρωτας, το πάθος. Μπορεί όμως μια γυναίκα της ηλικίας της να αγαπήσει; Και η κοινωνία μέσα στην οποία ζει μπορεί να το ανεχτεί; Θύτης και θύμα μαζί, επιθυμεί το απαγορευμένο.

Κυριακή 10/10 

Η ΠΟΡΝΗ ΑΠΟ ΠΑΝΩ

Με την Κατερίνα Διδασκάλου

Κείμενο: Αντώνης Τσιπιανίτης

Διάρκεια: 70΄

Η Ερατώ, η νοικοκυρά από κάτω, μιλάει για τον έρωτα, την απόρριψη, την προδοσία, τη βαναυσότητα σε βάρος των γυναικών, τους διεφθαρμένους δημόσιους λειτουργούς, την έλλειψη αυτοεκτίμησης. Με υπομονή και στωικότητα ζει στο περιθώριο, μέχρι την ημέρα που στο από πάνω διαμέρισμα μετακομίζει μια πόρνη.

Η Κατερίνα Διδασκάλου, αναπολώντας τη ζωή της Ερατούς, «πλημμυρίζει» τη σκηνή ερμηνεύοντας όλους τους χαρακτήρες που έπαιξαν ρόλο στη ζωή της ηρωίδας, και μας ταξιδεύει για 70 λεπτά από το γέλιο στη συγκίνηση, μέχρι την έκπληξη του τέλους.

Δευτέρα 11/10 

ΣΥΓΝΩΜΗ ΜΑΜΑ

Με την Καίτη Παπανίκα

Κείμενο - Σκηνοθεσία: Γιώργος Βασιλειάδης

Διάρκεια: 105΄

Η ζωή μιας γυναίκας, από δεκαπέντε μέχρι ενενήντα πέντε ετών, μία από αυτές τις ασήμαντες-σημαντικές γυναίκες που όλοι συναντήσαμε στο διάβα της ζωής μας ως μάνα, ως κόρη, ως σύζυγο, ως γιαγιά, ως γειτόνισσα, ως φίλη, ως γνωστή. Η μέση Ελληνίδα που πάντα περνάει απαρατήρητη δίπλα μας, παρόλη τη δύναμη που κουβαλάει μέσα της...

Μια γυναίκα που παρατηρεί την πορεία της ζωής της, το χρόνο που φεύγει, τα γεγονότα που έρχονται, όλα όσα έκανε στην πορεία της από κοριτσάκι ως τα βαθιά γεράματα, εκείνα που ήθελε αλλά δεν πρόλαβε να κάνει με την ελπίδα ωστόσο να μη σταματάει ποτέ να φωτίζει την ψυχή της. Ένα ρεσιτάλ ηθοποιίας της Καίτης Παπανίκα σε ένα έργο άκρως αληθινό, όπου κάθε θεατής βρίσκει και κάτι από τον εαυτό του.