Φιλιππίνα Λιβιτσάνου, Ιστορίες του γυναικείου στήθους

Στα έργα ζωγραφικής και χαρακτικής περιόδου 2012-19 η Φιλιππίνα Λιβιτσάνου εκθέτει την αγωνία και τον αγώνα γυναικών για τη χειραφέτηση του γυναίκειου σώματος. Στην κοινωνία το γυναίκειο στήθος, από την αρχαιότητα ως το σύγχρονο κόσμο, έχει υπάρξει αντικείμενο διεκδίκησης και πόθου του αρσενικού. Από το ιερό, ερωτικό, πολίτικο, ψυχολογικό, εμπορικό στήθος, η σύγχρονη γυναίκα διεκδικεί την απενοχοποίηση του στήθους, το δικαίωμα στο «απελευθερωμένο στήθος».

Το στήθος ως ζωοδότης και καταστροφέας διασχίζει την ιστορία, είναι αγώνας και αγωνία για το αυτεξούσιο σώμα. Οι αφηγήσεις θέτουν ερωτήματα: σε ποιον ανήκει το στήθος;
Στα έργα της ποζάρουν οι αγαπημένες της αδελφές και τα παιδιά τους, ενώ εξαίρεση αποτελούν τα τρία πορτραίτα της κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας. Με αυτά τα έργα θέλει να δώσει κουράγιο και δύναμη στον εαυτό της, σε όλες τις γυναίκες με καρκίνο του μαστού να συμπαρασταθεί στην αδελφή της, Σταματία που έδινε επίσης μάχη με τον καρκίνο του μαστού και πόζαρε ακόμα και όταν είχε μεταστατικό καρκίνο. Η Σταματία υπήρξε ένα παραδειγματικό μοντέλο από τα παιδικά χρονιά ως το τέλος της ζωής της, όταν πέταξε σαν πληγωμένη αμαζόνα στον ουρανό. Η έκθεση είναι αφιερωμένη σε εκείνη και στον αγώνα για ζωή.