Ένα πανόραμα επιχειρηματικότητας, καινοτομίας, τεχνολογίας, πολιτισμού και αναψυχής ήταν αυτό που προσέφερε η 79η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης. 1.000 εκθέτες με τα περίπτερά τους έδωσαν μια στιβαρή επιχειρηματική εικόνα και 256 χιλιάδες επισκέπτες έζησαν για 10 μέρες στο ρυθμό της.
Είμαστε όλοι 14 δισεκατομμυρίων ετών!
Η Έκθεση του CERN ήταν ένα συναρπαστικό ταξίδι στην προέλευση του σύμπαντος και στην καρδιά της ύλης, προκαλώντας στον επισκέπτη μέγα θαυμασμό. Παρουσίασε τα πειράματα που συντελούνται στο Μεγάλο Επιταχυντή Συγκρουόμενων Δεσμών Αδρονίων του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Σωματιδιακής Φυσικής (CERN), τα οποία αναμένεται να αποκαλύψουν κάποια από τα μυστήρια του σύμπαντος. Κι αν όλα αυτά ακούγονται κάπως (έως πολύ δυσνόητα), στην πραγματικότητα δεν ήταν διόλου: η επίσκεψη έμοιαζε με παιχνίδι, χάρις στα διαδραστικά μέσα (οθόνες αφής και ηλεκτρονικά παιχνίδια), γεγονός άλλωστε που προκάλεσε κοσμοσυρροή νεανικού κοινού. Λόγω της μεγάλης προσέλευσης η έκθεση πήρε παράταση για ενάμιση μήνα ακόμα. Άρα έχετε την ευκαιρία να περάσετε το τούνελ εισόδου που οδηγεί πίσω στο χρόνο της μεγάλης έκρηξης (Bing Bang), να ξεναγηθείτε στο θέατρο της Μεγάλης Έκρηξης παρακολουθώντας την αφήγηση της ιστορίας του σύμπαντος και στη ζώνη σωματιδίων που δείχνει τη συστατική δομή της ύλης. Μπείτε στην αίθουσα μυστηρίου (γεμάτο μυστήρια της ύλης) και, φυσικά, στο ερευνητικό εργαστήριο του CERN.
Η τέχνη ανήκει στο λαό!
Έγινε 20 χρονών και το γιόρτασε στη Θεσσαλονίκη. Η τέχνη είχε την τιμητική της στη φετινή ΔΕΘ και η Cheapart έσβησε τα κεράκια της τούρτας προσφέροντας προσιτή σε όλους τέχνη. Η ελληνική ιδέα, με ιδεολογικό πλαίσιο αυθεντικά έργα σύγχρονης τέχνης σε μικρά μεγέθη να πωλούνται στην τιμή των 70 ευρώ, έγινε πλέον θεσμός. 100 καλλιτέχνες και 1.500 έργα έδωσαν αφενός καλλιτεχνική αίγλη σε ένα ακραιφνώς εμπορικό περιβάλλον και αφετέρου την ευκαιρία στους επισκέπτες να αποκτήσουν μοναδικά έργα με υπογραφή.
Τρέξιμο για τον πόνο του άλλου
Έτρεξαν σε έναν αγώνα δρόμου όπου δεν υπήρχαν ηττημένοι. Παρά μόνο νικητές. Έδειξαν πως νοιάζονται για το συνάνθρωπο. Το «Τρέξε χωρίς τερματισμό» ήταν ένας διαφορετικός αγώνας δρόμου, διήρκεσε δύο μέρες, από 1 έως 3 Σεπτεμβρίου, και η ιδέα του ήταν πολύ απλή. Ο κάθε δρομέας μετέτρεπε κάθε χιλιόμετρο που διένυε σε χρήματα που προσφέρθηκαν σε φιλανθρωπικά και κοινωφελή ιδρύματα. Ήταν συνδιοργάνωση της ΔΕΘ-Helexpo με τον αθλητικό σύλλογο Ερμής 1877, είχε τεράστια συμμετοχή και παρ’ όλη τη βροχή όλα ήταν… χαλαρά: μπορούσες να περπατήσεις, ακόμα και να σταματήσεις, να ξεκουραστείς και να ξανατρέξεις.
Θυμάσαι τον Sinclair ΖΧ81;
Αυτό κι αν ήταν ρετρολαγνεία με κόνσεπτ: «Η ύπαρξη των μηχανημάτων αυτών ανασύρει μνήμες νοσταλγίας και ρομαντισμού μιας άλλης εποχής, όπου τα μηχανήματα αυτά εξυπηρετούσαν και ψυχαγωγούσαν τους χρήστες τους, και αποδεικνύει την εξέλιξη της τεχνολογίας από τους πρώτους ηλεκτρονικούς υπολογιστές μέχρι τους νεότερους – σκοπός της έκθεσης είναι να ταξιδέψουν και να θυμηθούν οι μεγαλύτεροι που έζησαν τη γενιά αυτή των υπολογιστών και να δουν πρακτικά οι νεότεροι τους υπολογιστές που η ιστορία έγραψε με χρυσά γράμματα και τη μετάβαση από την τεχνολογία του τότε στο σήμερα». Η έκθεση συλλεκτικών υπολογιστών και παιχνιδομηχανών «RETRObit», καρπός της προσπάθειας των μελών της ομάδας του retroclub.info, προκάλεσε ρίγη συγκίνησης. Περισσότερα από 80 εκθέματα, μεταξύ των οποίων ιστορικοί υπολογιστές, συλλεκτικές κονσόλες από τις δεκαετίες του ’70, ’80 και ’90 και πρωτότυπα αυτόνομα ρομπότ ελεγχόμενα από κλασικούς υπολογιστές, ανέσυραν αναμνήσεις.
Η Ελλάδα στο πιάτο
Τι πρωτεύουσα της γεύσης θα ήταν αυτή η πόλη αν, πέρα από τα δικά της γαστριμαργικά προϊόντα, δεν φιλοξενούσε και γεύσεις όλης της επικράτειας; Στο Ελλάδος Γεύσεις, περίπτερο 2, στη Γωνιά Γαστρονομίας, περίπτερο 7, και στην Κρητική Διατροφή, περίπτερο 4, οι ελληνικές γεύσεις έδωσαν και πήραν. Πελοποννησιακή κουζίνα, κρητικές λιχουδιές με σαλιγκάρια, μέλια, ζυμαρικά, γάλατα, τυροκομικά προϊόντα, φλωρινιώτικες πιπεριές και σερραϊκές βουβαλίσιες νοστιμιές σερβιρισμένες μετά αφθόνου οίνου και τσικουδιάς έκαναν τους επισκέπτες να φύγουν ο καθένας με κάνα δυο κιλάκια παραπάνω.
Οι Καρυάτιδες από λευκή σοκολάτα στο Εργοστάσιο & Μουσείο Σοκολάτας
Οι σκηνές και το χειροκρότημα
Ο Διονύσης Σαββόπουλος τραγούδησε τη «Συννεφούλα» κι ο ουρανός κάνοντάς του το χατίρι δεν έβρεξε! Κάθε βράδυ, καθ’ όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης, η σκηνή του MAD North Stage Festival ήταν πόλος έλξης για τους χιλιάδες επισκέπτες, που μετά την περιπλάνησή τους στις εγκαταστάσεις-περίπτερα είχαν την ευκαιρία να γλεντήσουν και να τραγουδήσουν. Γιατί πάνω από όλα, χρόνια τώρα η λέξη «γιορτή» είναι συνώνυμη με την έκθεση. Πέραν Νιόνιου, στη σκηνή παιάνισαν εκπρόσωποι όλων των γούστων, από Ρουβά έως Πορτοκάλογλου και από Βανδή και Μηδενιστή έως Πάολα, Μύρωνα Στρατή και Ησαΐα Ματιάμπα.
Οι νέοι καλλιτέχνες μίλησαν επιτέλους!
Εκτός από τους καταξιωμένους μουσικούς, η ΔΕΘ έδωσε την ευκαιρία και σε ανερχόμενα νεανικά μουσικά γκρουπ να παρουσιάσουν τις μουσικές τους, να διεκδικήσουν την καταξίωση αλλά και τα διόλου ευκαταφρόνητα χρηματικά βραβεία. Το Μusic Band Festival πραγματοποιήθηκε για δεύτερη φορά και φέτος είχε διαγωνιστικό χαρακτήρα. Οι συμμετέχοντας είχαν 40 λεπτά στη διάθεσή τους για να σολάρουν και να πείσουν την επιτροπή για τις δυνατότητές τους. Badinage, Over Power, Circus Veil, Bad Name, Όγδοη Ώρα, Αντίθεση, Downtown Lullaby, Kazoo, Τσαλαπετεινοί, ήταν μερικά μόνο από τα συγκροτήματα που έδωσαν το «παρών». Το πρώτο βραβείο απονεμήθηκε στους Mad Way, το δεύτερο στους Basement High και το τρίτο στους Piece Of Joy.
Έβρεξε σοκολατάκια! Και θα συνεχίσει!
Ήταν μια εμπειρία ψυχαγωγίας και ταυτόχρονα εκπαίδευσης. Στο θεματικό πάρκο «Εργοστάσιο και Μουσείο Σοκολάτας», μάθαινες από τους ειδικούς πώς ο καρπός κακάο γίνεται η αγαπημένη σου σοκολάτα βλέποντας όλα τα μυστικά και τα στάδια παραγωγής της. Ταξίδευες στο χώρο και στο χρόνο, σε τροπικές ζούγκλες και σε ναούς των Ίνκας. Έμπαινες σε πειρατικά καράβια και στεκόσουν μπροστά στο μοναδικό choco καταρράκτη της Ευρώπης κι έναν από τους μεγαλύτερους του κόσμου, που έσταζε κυριολεκτικά γλύκα. Άλλα σοκοαξιοθέατα: τα παλιά μηχανήματα, ο λαβύρινθος, τα εργαστήρια σοκολατοκατασκευών και «μαγείας», η γκαλερί των γλυπτών (δέσποζε και Λευκός Πύργος, και Ερέχθειο με Καρυάτιδες φιλοτεχνημένες με λευκή σοκολάτα), η βιβλιοθήκη της σοκολάτας και του μπισκότου. Οι επισκέπτες περιφέρονταν σε αυτό τον γκουρμέ παράδεισο έχοντας την ευκαιρία να μάθουν αλλά και να δοκιμάσουν τι εστί γλυκιά καινοτομία. Κι επειδή οι ουρές για την είσοδο ήταν μεγάλες, το Εργοστάσιο-Μουσείο θα παραμείνει ανοιχτό έως τις 6 Μαρτίου.
Φσσστ, μπόινγκ!
Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης έχει «παίξει» και στον κινηματογράφο, αποτελώντας μέρος του σκηνικού της ταινίας «Κάτι να καίει». Η ταινία προβλήθηκε στο πλαίσιο τιμητικής εκδήλωσης στον πρωταγωνιστή της Κώστα Βουτσά, αλλά και στον επιχειρηματία Παύλο Κοντέλλη, ενώ παρουσιάστηκε και το ντοκιμαντέρ «Η ιστορία της ΔΕΘ» με θέμα του τις κυριότερες στιγμές του θεσμού.
Helexbook!
Στο περίπτερο 13 το βιβλιόφιλο κοινό της έκθεσης έδινε ραντεβού με μια μεγάλη ποικιλία τίτλων από την παλαιότερη και τη σύγχρονη εκδοτική παραγωγή. Λογοτεχνία, ιστορία, πολιτική, ταξίδια, παραμύθια, πολλά βιβλία, πολλές σελίδες, πολύς κόσμος! Γεγονός που αποδεικνύει πως σε μια κατά το πλείστον εμπορική συνεύρεση, μια χαρά κολλάει η επιστήμη, η γνώση και ο πολιτισμός.
Όλα ήταν δρόμος
Εργαστήρια και επιδείξεις skateboard, BMX, longboard, graffiti, break dance, capoeira και street theatre. Κωδικός: Back to the Streets, μια παράλληλη δράση της 79ης ΔΕΘ με στόχο να προωθήσει τη street κουλτούρα της πόλης. Τα κατάφερε! Αθλητές, χορευτές, ακροβάτες, μίμοι, ζογκλέρ, καλλιτέχνες του δρόμου έδιναν καθημερινά δείγματα της τέχνης τους, συναρπάζοντας το νεανικό –κι όχι μόνο– κοινό της Θεσσαλονίκης.
Γιατί έπιαναν τόπο τα πέντε ευρώ του εισιτηρίου σου
Γιατί: Έβλεπες ξανά τον παλιό σου Commodore 64 και έκλαιγες από συγκίνηση! Έβλεπες από κοντά-μέσα-έξω νέα μοντέλα αυτοκινήτων και μπορούσες να σε ονειρευτείς στο τιμόνι τους. Έπαιζες ολοκαίνουργια ηλεκτρονικά παιχνίδια. Έβρισκες έξυπνο, λειτουργικό και προσιτό οικιακό εξοπλισμό, διακοσμητικές λύσεις και οικονομικά συστήματα θέρμανσης για το σπίτι σου. «Ταξίδευες» στον κόσμο μέσα από τις επιχειρήσεις, τα προϊόντα, τις νέες τεχνολογίες χωρών του εξωτερικού. Γνώριζες τον ανερχόμενο αγροτικό τομέα και τις επαγγελματικές προοπτικές που ανοίγονται σε αυτόν. Και, φυσικά, έκανες shopping!
Σαν να μην πέρασε μια μέρα
Μοιάζει με ψέμα, όμως η Έκθεση του χρόνου θα έχει επετειακό χαρακτήρα, αφού γίνεται 80 χρονών. Σύμβολο και σταθμός στη ζωή της πόλης, σημάδεψε τους Θεσσαλονικείς, με τους 40something να έχουν σχεδόν ομοιόμορφες αναμνήσεις: Ραντεβού στο «ανώμαλο», μαλλί της γριάς, μαύρη μπίρα, λουκάνικο, πολύχρωμα παγωτά σε συσκευασία… τόνου, ο Γύρος του Θανάτου, μπροσούρες, χαρτομάνι, το κυνήγι της σακούλας, ανταλλαγές πληροφοριών τύπου «η Bosch μοιράζει καπελάκια και η Fissan σαπούνια». Λούνα παρκ, συγκρουόμενα, «μύλος», «μπαλαρίνα». Εισιτήριο δραχμές 100, περίπτερο λαϊκής τέχνης, δερματίλα. Ο ατμοκαθαριστής και οι άπειρες δυνατότητές του, ουρά στο περίπτερο της Αμερικής, στριμωξίδι μπροστά στο καινούργιο μοντέλο της Μερσεντές, φουσκάλες στη φτέρνα από το περπάτημα, πυροτεχνήματα στη λήξη. Και, φυσικά, ανακοινώσεις από τα μεγάφωνα: «Χάθηκε ο μικρός Γιαννάκης. Οι γονείς του τον περιμένουν στην Πύλη Εμπορίου». Οι μεγαλύτεροι θυμούνται και το Φεστιβάλ Τραγουδιού, τον Άλκη –ευτυχείτε– Στέα, τη Νάντια Κωνσταντοπούλου και το «πες μου, μπαμπά μου, σε παρακαλώ, είν’ η αγάπη καλό ή κακό». Και του χρόνου!
12°
