Εκλογές 2009 #10

  Της Ρένας Δούρου, υποψήφιας του ΣΥΡΙΖΑ στη Β΄ Αθήνας

Τι μέρος του λόγου είμαι εγώ;

 

Σιχαίνομαι μέχρι αηδίας τους δήθεν. Τους πολιτικούς που το παίζουν δήθεν πιτσιρικάδες, παραγγέλνοντας σε νεαρούς βοηθούς να τους γράψουν trendy άρθρα για «νεανικά περιοδικά».

Τι μέρος του λόγου είμαι εγώ; Γεννήθηκα πριν από 35 χρόνια, ζω στο Αιγάλεω, δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός, εργάζομαι στον τομέα των εκδόσεων βιβλίων και τούτες τις μέρες τρέχω σαν τρελή προκειμένου να συνδυάσω (όσο μπορώ!) τα επαγγελματικά μου ωράρια (όσο κι αν το αφεντικό μου δείχνει κατανόηση στις πολιτικές μου ανησυχίες) και τις απαιτήσεις μιας προεκλογικής εκστρατείας που είναι δύσκολη και απαιτητική. Π.χ., πρέπει να προλάβω να γράψω, με το χεράκι μου, σε αυτό εδώ το νεανικό περιοδικό…

Η Β΄ Αθήνας, με τα χάι ανατολικά προάστιά της και τα «λαϊκά» πέρα απ’ το ποτάμι, μοιάζει με τον «Εφιάλτη στο δρόμο με τις λεύκες» για όποιον, σαν κι εμένα, δεν διαθέτει οργανωμένο πολιτικό γραφείο, με γραμματείς, φαρισαίους, τηλεφωνήτριες, αλλοδαπούς, να μοιράζουν τις προεκλογικές μπροσούρες, να κάνουν τα τηλέφωνα, να στέλνουν τα sms και τα μέιλ. Κι αυτά είναι μόνο η ορατή πλευρά του λόφου, γιατί σε ό,τι αφορά στην πιο σκοτεινή, εκείνη της χρηματοδότησης, αφήστε το καλύτερα, μπορεί να κινδυνεύσω και με καμιά μήνυση για δυσφήμιση...

Να προσθέσω μια σημαντική λεπτομέρεια: είμαι υποψήφια στη Β' Αθήνας με τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ξέρετε, εκείνο το αριστερό κόμμα που γνωρίζει στην εντέλεια το μυστικό της αυτοκαταστροφής, μέσω των... δημοκρατικών διαδικασιών, όπως φάνηκε τους περασμένους μήνες.

Ωστόσο στις 5, άντε στις 6 Οκτωβρίου, όταν οι υπηρεσίες καθαριότητας των δήμων θα έχουν μαζέψει όλα τα έντυπα σκουπίδια που θα έχει αφήσει πίσω της και τούτη η προεκλογική εκστρατεία, η ελληνική κοινωνία θα χρειάζεται μια φωνή.  Μια φωνή που θα είναι ίσως λίγο βραχνιασμένη (σαν τα τραγούδια που ακούμε), αλλά πάντως θα είναι σκληρή, έντονη και αποφασιστική, σαν τις ανάγκες μας και τα αδιέξοδά μας. Μια φωνή που θα φτιάχνεται από τα μουρμουρητά αλλά και τα μπινελίκια που κατεβάζουμε κάθε μέρα, όλοι εμείς οι νέοι άνθρωποι που ζούμε την κρίση στο πετσί μας. Που ξέρουμε από πρώτο χέρι (και όχι μέσα από τις στατιστικές) την ανεργία, τον εργασιακό Μεσαίωνα, τα περιβόητα stage, την κατασταλτική πολιτική.

Και από τις 5, άντε τις 6 Οκτώβρη, θα πρέπει να μας βρούνε και πάλι μπροστά τους  (να γίνει πάλι της…). Όπως έγινε με το άρθρο 16 και τον αγώνα κατά της ιδιωτικοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης, όπως έγινε με την προστασία του Βοτανικού από τα πρασινοκτόνα σχέδια του κ. Βωβού. Όλοι εμείς που ξέρουμε γιατί και πώς θα τους χαλάσουμε τη σούπα, θα είμαστε εκεί. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε και στη Βουλή. (Άμα λάχει κι έχουμε φωνή και μέσα στη Βουλή, ακόμα καλύτερα).

Και αν τελικά ο δρόμος της σκέψης μπροστά στην κάλπη σάς οδηγήσει στον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα που συστηθήκαμε, ψάξτε με. Δεν θέλω να σας υποσχεθώ κάτι ιδιαίτερο. Όλες οι νέες γενιές στην Ευρώπη και στη χώρα μας επιβιώνουν σε ένα δωμάτιο συντροφιά με ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Το μόνο που θέλω και χρειάζομαι συγχρόνως είναι να μπορώ να σας κοιτάζω στα μάτια. Αυτή είναι η μόνη αφετηρία αν θέλουμε να κάνουμε αυτό τον κόσμο λίγο καλύτερο.

  Του Τάσου Κρομμύδα, υποψήφιου των Οικολόγων Πράσινων στην Α΄ Αθήνας

Πράσινη στροφή στην οικονομία, νέες προτεραιότητες στην πολιτική

Οι εκλογές γίνονται με αφορμή την αναζήτηση διεξόδου από την κρίση. Πόσο όμως έχει απασχολήσει τις προεκλογικές συζητήσεις και αντιπαραθέσεις το ποια κατεύθυνση θέλουμε να πάρει η χώρα μας για τις ερχόμενες δεκαετίες με τις πρωτοφανείς περιβαλλοντικές και οικονομικές προκλήσεις; Ως απάντηση η κυβέρνηση μας προτείνει λιτότητα, το ΠΑΣΟΚ υπόσχεται μια γενική τόνωση της κατανάλωσης, ενώ τα κόμματα της Αριστεράς σε μεγάλο βαθμό αρκούνται σε αρνήσεις και αντιστάσεις, αδύναμες να επηρεάσουν τις εξελίξεις.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουν πως μια άμεση Πράσινη στροφή στην Οικονομία είναι η μοναδική απάντηση για ταυτόχρονη διέξοδο από την τριπλή οικονομική, κλιματική και περιβαλλοντική κρίση. Γιατί οι κρίσεις αυτές δεν είναι μόνο απειλή, είναι και μια πρόκληση και ευκαιρία ώστε να επανεξετάσουμε το μη βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης που ακολουθήσαμε τις περασμένες δεκαετίες και να μην επαναλάβουμε καμία από τις λάθος επιλογές που μας οδήγησαν εδώ.

Κεντρικό στοιχείο της στροφής αυτής είναι ένα Πράσινο New Deal, ένα πρόγραμμα μαζικών δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων σε «πράσινους» τομείς, όπως η εξοικονόμηση και οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, οι μαζικές μεταφορές, η ανακύκλωση, η προστασία φυσικών περιοχών, που θα δημιουργούν υποδομές μιας βιώσιμης οικονομίας και ταυτόχρονα θέσεις εργασίας και εισοδήματα.

Η πρότασή μας δεν εξαντλείται σε ένα «πρασίνισμα» της σημερινής κατάστασης. Πέρα από την ασυδοσία της ανεξέλεγκτης αγοράς και την αναποτελεσματικότητα του κρατικού τομέα ζητάμε ενίσχυση της κοινωνικής οικονομίας, χρηματοδοτικές διευκολύνσεις, ώστε ο κάθε πολίτης να μπορεί να γίνει ένας μικρός «πράσινος επενδυτής», και αυστηρό ρυθμιστικό πλαίσιο που θα επιβάλλει περιβαλλοντικά και κοινωνικά κριτήρια στις οικονομικές δραστηριότητες. Αυτές οι προτάσεις μας  ανοίγουν το δρόμο για ευρύτερες αλλαγές προς μια αποκεντρωμένη και ανοιχτή οικονομία και για πρότυπα ευημερίας που θα στηρίζονται περισσότερο στην ποιότητα ζωής για όλους και λιγότερο στην κατανάλωση οικονομικών αγαθών.

Σήμερα, οι θέσεις και οι προτάσεις των κομμάτων υστερούν όχι μόνο σε σχέση με τις απαιτήσεις της εποχής, αλλά και σε σχέση με εκείνες των αδερφών τους κομμάτων στην Ευρώπη. Η εμφάνιση των Οικολόγων Πράσινων στο πολιτικό σκηνικό σε μεγάλο βαθμό συνέβαλε στο να αναβαθμίσουν τα ελληνικά κόμματα στον πολιτικό τους λόγο τα ζητήματα της βιωσιμότητας. Η είσοδός μας στη Βουλή όχι μόνο θα εξασφαλίσει τη συζήτηση και την κατάθεση προτάσεων για τα ουσιαστικά προβλήματα, αλλά λειτουργώντας και ως πολιτικός ανταγωνισμός για την ψήφο των πιο ευαίσθητων πολιτών θα υποχρεώσει και τα υπόλοιπα κόμματα να τοποθετηθούν υπεύθυνα προκειμένου να την ξανακερδίσουν.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρξει μια πολιτική που εστιάζεται στην επίλυση των προβλημάτων, όχι στην κατάδειξη πιθανών ενόχων. Μια πολιτική που έχει στο κέντρο της το δημόσιο συμφέρον, τα συλλογικά αγαθά και τη βελτίωση της ζωής μας. Μια πολιτική για τους πολίτες που διαμορφώνεται και με τη συμμετοχή των ίδιων. Μια αλλαγή του μοντέλου διακυβέρνησης από τη σημερινή κομματική νομή της εξουσίας προς μια κουλτούρα διαμόρφωσης ευρύτερα αποδεκτών στόχων και συντονισμό για την προώθησή τους.

Στις 4 Οκτωβρίου είναι στο χέρι των πολιτών να αλλάξουμε μαζί την πολιτική, αλλά και να αρχίσουμε να βελτιώνουμε την καθημερινή ζωή μας. Η ψήφος στους Οικολόγους Πράσινους είναι ψήφος συνείδησης, είναι ψήφος για εμάς και τα παιδιά μας. l