- CITY GUIDE
- PODCAST
-
10°
Εκλογές 2009 #4
Συνέντευξη του Άρη Σπηλιωτόπουλου, υποψήφιου της ΝΔ στη Β΄ Αθήνας, στον Ευτύχη Παλλήκαρη
Συνέντευξη του Άρη Σπηλιωτόπουλου, υποψήφιου της ΝΔ στη Β΄ Αθήνας, στον Ευτύχη Παλλήκαρη
«Τα μεγάλα και σημαντικά προκύπτουν από συναινέσεις και διάλογο»
Στα θέματα Παιδείας όλες οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν με νηφαλιότητα και μετριοπάθεια να δίνουν απαντήσεις που δεν θα περιχαρακώνονται σε κομματικές γραμμές, υπογραμμίζει ο Άρης Σπηλιωτόπουλος και προσθέτει ότι ο γόνιμος και όχι προσχηματικός διάλογος για κρίσιμα θέματα μπορεί να φέρει μόνο θετικά αποτελέσματα.
Η ΝΔ «έτρεξε» την προεκλογική της καμπάνια με τη γραμμή της καθαρής αλήθειας: δύο χρόνια ακόμα πάγωμα σε μισθούς και συντάξεις. Μήπως ανακαλύψατε λίγο αργά την αλήθεια; Οι δύσκολες αλλά αναγκαίες αποφάσεις για τις οποίες μίλησε ο Κ. Καραμανλής υπαγορεύονται από τα δεδομένα μίας διεθνούς οικονομικής κρίσης, που ξέσπασε πριν ένα χρόνο και μέχρι πριν μερικούς μήνες το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αρνούνταν την ύπαρξή της. Μία κρίση που στην Ελλάδα έγινε αισθητή με ηπιότερα συμπτώματα χάρη στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που όλο το προηγούμενο διάστημα, από το 2004, προώθησε η κυβέρνηση της ΝΔ. Ο Κ. Καραμανλής επέλεξε συνειδητά μία επιλογή που συνιστά στάση πολιτικής υπευθυνότητας. Για πρώτη ίσως φορά από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, υποψήφιος πρωθυπουργός λέει την αλήθεια, όπως ακριβώς είναι και όχι όπως τυχόν θα επέτασσε το στενό μικροκομματικό συμφέρον. Πρόκειται για μια επιλογή ειλικρίνειας που είναι στο χέρι των πολιτών να την κρίνουν και πιστεύω ότι θα την αξιολογήσουν με ωριμότητα.
Τι ακριβώς θέλετε να κάνετε με το πανεπιστημιακό άσυλο και γιατί; Χρέος της πολιτείας είναι να προασπίσει την εικόνα, το ρόλο και τη θέση του ελληνικού δημόσιου πανεπιστημίου ως χώρου ελεύθερης διακίνησης ιδεών και προαγωγής της ελεύθερης σκέψης. Τον τελευταίο χρόνο πετύχαμε μία ευρύτερη εκπαιδευτική ειρήνη στο χώρο της Παιδείας ούτως ώστε να δούμε από κοινού με την εκπαιδευτική κοινότητα πώς το πανεπιστημιακό άσυλο θα ξαναβρεί και πάλι τη χαμένη ταυτότητά του. Και είναι σημαντικό ότι όλοι ξεκινήσαμε από μία κοινή παραδοχή που λέει ότι οφείλουμε να προστατεύσουμε το πανεπιστημιακό άσυλο από όσες, κατευθυνόμενες ή μη, μειοψηφίες επιδιώκουν να το μετατρέψουν σε άσυλο βίας και έκνομων ενεργειών. Πίστευα και πιστεύω ότι στα θέματα Παιδείας όλες οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν με νηφαλιότητα και μετριοπάθεια να δίνουν απαντήσεις που δεν θα περιχαρακώνονται σε κομματικές γραμμές.
Εγκαινιάσατε ένα διάλογο για σειρά θεμάτων. Ωστόσο ο πρωθυπουργός είπε ότι ο πολύς διάλογος με τους φορείς βλάπτει. Μετανιώσατε που ξεκινήσατε ένα διάλογο χωρίς σύνορα; Ο αληθινός, γνήσιος και ειλικρινής διάλογος γύρω από ζητήματα εθνικής σημασίας – όπως είναι τα ζητήματα παιδείας– μπορεί να καταλήξει μόνο σε θετικά αποτελέσματα. Με την προϋπόθεση ότι όσοι προσέρχονται σε αυτόν συμμετέχουν με καλή πίστη, με γνώμονα το συλλογικό και όχι το μικροκομματικό συμφέρον. Σε μία τέτοια περίπτωση ο διάλογος είναι γόνιμος. Αν κάπου βλάπτει ο εξαντλητικός διάλογος είναι στις περιπτώσεις που ανέφερε ο πρωθυπουργός. Όταν δηλαδή αυτός γίνεται προσχηματικά από τη μία ή την άλλη πλευρά, και όσοι δηλώνουν παρόντες συμμετέχουν σε αυτόν για να προκαλέσουν προσκόμματα, να δημιουργήσουν αδιέξοδα δυναμιτίζοντας την ουσία του διαλόγου, προτού ακόμα ξεκινήσει. Αυτό δεν συνέβη στην περίπτωση του Εθνικού Διαλόγου που εγκαινιάσαμε για την Παιδεία στις αρχές του έτους. Ήταν ένας διάλογος με συγκεκριμένη αρχή, μέση και τέλος, δηλαδή με ξεκάθαρο χρονοδιάγραμμα και απτά αποτελέσματα που θα είναι η διάθεση της νέας κυβέρνησης μέσα στο μήνα Οκτώβριο. Τολμώ να πω ότι συνιστά μία τομή του πολιτικού πολιτισμού στην Ελλάδα, επιβεβαιώνοντας την πάγια θέση μου: ότι τα μεγάλα και σημαντικά προκύπτουν μόνο μέσα από ευρύτερες συναινέσεις και διάλογο. Και αυτό πρέπει να θεωρήσουμε ότι είναι κατάκτηση του πολιτικού κόσμου συνολικά.
Μας έχετε μπερδέψει με τα κολέγια. Τελικά ποια είναι η θέση σας για τη λειτουργία τους; Βασική μας προτεραιότητα ήταν και παραμένει η στήριξη και η ενίσχυση της δημόσιας εκπαίδευσης. Αυτό δεν σημαίνει ότι επιτρεπόταν να λειτουργεί άναρχα η μη τυπική εκπαίδευση. Υπάρχει ήδη ένας νόμος που εφαρμόζεται και ο οποίος δεν έχει αλλάξει. Ασχέτως του αν κάποιος διαφωνεί ή συμφωνεί, σε τελική ανάλυση αυτό που υπερισχύει είναι η υποχρέωση της χώρας μας να συμμορφωθεί με την κοινοτική πρακτική. Αυτό στο οποίο ρίξαμε ιδιαίτερο βάρος είναι στην ανάγκη το καθεστώς λειτουργίας των κολεγίων να διέπεται από κανόνες τήρησης αυστηρών κριτηρίων για τη διασφάλιση της ποιότητας και της επιστημονικής κατάρτισης των προγραμμάτων σπουδών. Και αυτό το έχουμε καταφέρει σε μεγάλο βαθμό.
Μήπως πρέπει το κόμμα σας τελικά να κάνει ένα λίφτινγκ ανανέωσης μετά τις εκλογές, χάσει-κερδίσει, και σε ποια επίπεδα; Χρειάζονται και αλλαγές προσώπων; Η ανάγκη ανανέωσης για ένα ζωντανό πολιτικό οργανισμό είναι διαρκής. Δεν εξαντλείται σε μία εκλογική αναμέτρηση ούτε βεβαίως σηματοδοτεί μόνο τον ερχομό νέων προσώπων στο πολιτικό σκηνικό μιας χώρας ή ενός κόμματος. Η ΝΔ έχει κερδίσει σε μεγάλο βαθμό το στοίχημα της ανανέωσης των προσώπων την τελευταία δεκαετία. Αλλά το «λίφτινγκ» ανανέωσης ισοδυναμεί με περισσότερη φρεσκάδα σε πολιτικές αντιλήψεις και νοοτροπίες που πρέπει να διέπουν ένα ανοιχτό, φιλελεύθερο και σύγχρονο δημοκρατικό κόμμα, όπως είναι η ΝΔ.
Συνέντευξη της Άννας Διαμαντοπούλου, υποψήφιας του ΠΑΣΟΚ στην Α΄ Αθήνας, στο Νίκο Γεωργιάδη
«Χρειαζόμαστε σχέδιο Ευρωπαίου πρωταγωνιστή»
Έρχονται να κυβερνήσουν και υπόσχονται πως η διακυβέρνησή τους θα είναι διαφορετική. Η Σοσιαλδημοκρατία υποχωρεί σχεδόν παντού. Στην Ελλάδα δείχνει να επανακάμπτει. Σε περίπτωση νίκης του ΠΑΣΟΚ, η Άννα Διαμαντοπούλου θα συμπεριλαμβάνεται στην ομάδα που θα κυβερνήσει. Ξέρει πολύ καλά πως μία τέτοια κυβέρνηση είναι καταδικασμένη να πετύχει.
Είναι ορατή μία επανεκκίνηση της ελληνοτουρκικής προσέγγισης; Οι εξωτερικές σχέσεις κάθε χώρας, και ιδιαίτερα με τους γείτονες, διευκολύνονται από τον ουσιαστικό ρόλο της χώρας στο διεθνές περιβάλλον και το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Είναι ο ρόλος που είχε κατακτήσει η χώρα μας στα χρόνια του ΠΑΣΟΚ, που οδήγησαν την Ελλάδα στην ΟΝΕ, την Κύπρο στην ΕΕ, την εκτόνωση της έντασης του 1993 με όλες τις γειτονικές μας χώρες, την εξέλιξη των ελληνοτουρκικών σε ευρωτουρκικές κυρίως σχέσεις. Είναι ο ρόλος που οφείλουμε να επανακτήσουμε, με θέσεις και παρουσία στην Ευρώπη, με μια ουσιαστική σχέση με εταίρους –που δεν θα μας θεωρούν το «μαύρο πρόβατο»– και συμμάχους που θα μας σέβονται, με επανακαθορισμό των στόχων της εξωτερικής μας πολιτικής προσαρμοσμένους στις εθνικές ανάγκες της νέας δεκαετίας, και όχι του 1990. Η Ελλάδα χρειάζεται σχέδιο περιφερειακής δύναμης και Ευρωπαίου πρωταγωνιστή. Και φυσικά μπορούμε.
Πόσο ανεξέλεγκτη μπορεί να εξελιχθεί η κατάσταση με τους οικονομικούς μετανάστες; Δεν υπάρχει όριο και τα αστυνομικά μέτρα δεν αρκούν για να αντιμετωπισθεί ένα κατ’ εξοχήν σύνθετο πρόβλημα, που έχει να κάνει με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά και την ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας των πολιτών. Όραμα υπάρχει, κοινοτικοί πόροι φαίνεται να υπάρχουν. Η νέα, λαού θέλοντος, κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει την αναγκαία πολιτική βούληση για συντονισμένη δράση.
Πιστεύετε ότι θα καταφέρετε να διασφαλίσετε τη συνεργασία των Βρυξελλών, την ανοχή της κοινωνίας, τη διευκόλυνση των χρηματοπιστωτικών κέντρων και την υπομονή του πολίτη; Δεν αρκούν πια τα ωραία λόγια, τα αποσπασματικά μέτρα, οι εμβληματικές παρεμβάσεις. Οι πολίτες καλύτερα από τον καθένα ξέρουν, γιατί ζουν, την πραγματικότητα. Περιμένουν να δουν φως για να δείξουν ανοχή. Τέλος πια στα σχέδια σταθερότητας που αναθεωρούνται κάθε δυο μήνες, επιτείνοντας την εικόνα αναξιοπιστίας μας στην Ευρώπη. Τέρμα στην αναβλητικότητα λήψης μέτρων, τέρμα στην επίφαση διαλόγου. Τέρμα στις επιλογές που παγώνουν τους μισθούς και στραγγίζουν την αγορά. Στη ΔΕΘ ο Γιώργος Παπανδρέου κατέθεσε πρόγραμμα 100 ημερών με τα άμεσα μέτρα για τόνωση της οικονομίας. Κατέθεσε τους στόχους για την πράσινη ανάπτυξη, το κοινωνικό κράτος (παιδεία, υγεία, ασφάλεια), το κράτος και τη διαφάνεια, που αποτελούν τους πρωταρχικούς άξονες του προγράμματός μας. Είναι στο χέρι μας να τα κάνουμε πράξη. Είναι στο χέρι μας να δείξουμε σοβαρότητα και να κερδίσουμε την ανταπόκριση όλων των συντελεστών στους οποίους αναφερθήκατε. Θέλω όμως να κάνω σαφές ότι τίποτα δεν θα έχει αποτέλεσμα αν δεν αποκαταστήσουμε τη σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στην πολιτική και τον πολίτη. Η εμπιστοσύνη είναι η λυδία λίθος επιτυχίας του ΠΑΣΟΚ.
Η κοινωνία, σταδιακά, αλλά σταθερά, «απομορφώνεται». Υπάρχει πάτος σε αυτή την εκπαιδευτική και πολιτισμική παρακμή; Χρειάζεται μία ουσιαστική μεταρρύθμιση από το νηπιαγωγείο μέχρι τα μεταπτυχιακά. Πρώτα από όλα πρέπει να εγκαταλείψουμε τη στείρα αντιπαράθεση –και εδώ θεωρώ ότι το ΠΑΣΟΚ έχει συμβάλλει καθοριστικά–, αλλά επίσης πρέπει να συμβάλλουμε όλοι με συγκεκριμένες προτάσεις ώστε να μπορεί να αναπτυχθεί γόνιμος διάλογος και στις λεπτομέρειες. Πρέπει να επαναφέρουμε το μαθητή και τη γνώση στο επίκεντρο των επιλογών μας και να δεχθούμε ότι όλα τα άλλα αποτελούν βασικούς μεν αλλά πάντα συντελεστές της όλης διαδικασίας. Αξιολόγηση, αξιοκρατία, λογοδοσία, εμπιστοσύνη, ποιότητα –βασικές αρχές κάθε κοινωνικής διαδικασίας– κατ’ εξοχήν απατούνται στο χώρο της παιδείας, όπου και λειτουργούν πολλαπλασιαστικά. Υπάρχουν όμως και τα άμεσα και αναγκαία, όπως η καθολική λειτουργία του ολοήμερου σχολείου, η πιστοποίηση από το δημόσιο σχολείο της γνώσης ξένης γλώσσας και πληροφορικής, η αναβάθμιση του γενικού και τεχνικού λυκείου, ουσιαστικά μέτρα για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, και φυσικά αυξημένη χρηματοδότηση, γιατί η παιδεία αποτελεί τη σοβαρότερη και πιο αποδοτική για τη χώρα επένδυση. Όλα αυτά έχουν αναπτυχθεί με λεπτομέρεια στο πρόγραμμά μας.
Θα εναντιωθείτε ως κυβέρνηση στην «Τηλεοπτική Δημοκρατία»; Θα περιορίσετε την ισχύ των ΜΜΕ - Επιχειρηματικών συγκροτημάτων; Αυτονομία της πολιτικής είναι η απάντηση στην καθιερωμένη πλέον έννοια της διαπλοκής και της αδιαφάνειας που έχουν κατακλύσει το πολιτικό μας σύστημα και όλες τις εξουσίες που το συναπαρτίζουν. Είναι απάντηση στην κατάσταση «τηλεδημοσκοπικής» δημοκρατίας που έχει διαμορφωθεί και τη σύγχυση που υπάρχει της πολιτικής επικοινωνίας με τη διαφήμιση των επιχειρήσεων, των μετρήσεων των μεριδίων της αγοράς, με τις συνεχείς δημοσκοπήσεις για τις πολιτικές επιδόσεις των κομμάτων. Υπάρχει ανάγκη να αποκατασταθεί η έννοια της είδησης, του δημοσιογραφικού σχολίου, της ελεύθερης και αδέσμευτης κριτικής προς την κυβέρνηση, τα κόμματα, τους πολιτικούς, η αναζήτηση της ουσίας και της αλήθειας.