Η κρίση στο κέντρο της πόλης ήταν το θέμα της συνάντησης του Τομέα Πράσινων Πολιτικών και Οικολογίας της Δημοκρατικής Αριστεράς που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 3 Μαρτίου στο ΕΒΕΑ. Η ημερίδα, με πλήρη τίτλο "Η Αθήνα μπορεί: Η κρίση στο κέντρο της πόλης ως πρόκληση και ευκαιρία για ολοκληρωμένες πολιτικές", αποσκοπούσε να αναδείξει τη συνθετότητα των προβλημάτων του κέντρου της πόλης και την ανάγκη ολοκληρωμένης αντιμετώπισής τους, όπως υποδεικνύεται από πλήθος ευρωπαϊκών χωρικών πολιτικών, και όχι αποσπασματικά, όπως συνηθίζεται στην Ελλάδα.
Το συμπέρασμα που εξήχθη από τις ομιλίες ήταν πως χρειάζεται να υπάρξει σύγκλιση στόχων, με συστηματική διεπιστημονική συνεργασία αλλά και συνέργεια των πολιτικών (αναπτυξιακών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών ή πολεοδομικών) εφαρμόζοντας σύγχρονες μεθόδους διακυβέρνησης δηλαδή αυξημένο συντονισμό μεταξύ κράτους, περιφέρειας και δήμου, συνεργασία της Αυτοδιοίκησης με την κοινωνία των πολιτών καθώς και συνεργασία του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα στη χρηματοδότηση των προγραμμάτων.
Στην εκδήλωση μίλησαν οι ακόλουθοι (πατώντας πάνω στα ονόματά τους μπορείτε να διαβάσετε αποσπάσματα ή ολόκληρες τις ομιλίες τους):
Ο Δήμαρχος Αθηναίων, Γ. Καμίνηςπαρουσίασε το «Πρόγραμμα δράσης για την αναζωογόνηση του ιστορικού κέντρου της Αθήνας», που εκπονήθηκε από ερευνητική ομάδα πολεοδόμων του Παν. Θεσσαλίας, και αναφέρθηκε εν γένει στις προσπάθειες που κάνει ο Δήμος, αφενός να νοικοκυρέψει τα του οίκου του και να προχωρήσει σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσης για τη προσέλκυση κατοίκων και επιχειρήσεων (παρέχοντας κοινωνικές υποδομές και ασφάλεια αντιστοίχως) στο κέντρο, αφετέρου να αποκτήσει οικονομικούς πόρους από ευρωπαϊκά κυρίως κονδύλια, ώστε να απλωθεί σε ευρύτερα πεδία δράσεων.
Ο Γ. Πολύζος, Αρχιτέκτων Πολεοδόμος, καθηγητής ΕΜΠ και Πρόεδρος του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας, παρουσίασε τις αρχές του νέου ΡΣΑ που σχετίζονται με την αναζωογόνηση του κέντρου, όπως η αρχή της «συμπαγούς πόλης» και περιορισμού των επεκτάσεων, έφερε το παράδειγμα της προγραμματιζόμενης ανάπτυξης στο Ελληνικό, η οποία ως εκ του μεγέθους της λειτουργεί ανταγωνιστικά με το κέντρο, και τέλος εξέφρασε την λύπη του διότι επικρατεί η άποψη του «μη σχεδιασμού» σε περίοδο κρίσης, όπως αποδεικνύεται από την απόφαση μη θεσμοθέτησης του νέου ΡΣΑ/2011.
Ο Θωμάς Μαλούτας, Γεωγράφος, διευθυντής Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, έδωσε την κοινωνική διάσταση της κρίσης του κέντρου, που σχετίζεται με την απομάκρυνση των κατοίκων και την προαστιοποίηση, διευκρινίζοντας ότι η συγκέντρωση αποκλεισμένων ομάδων στο κέντρο της πόλης (όπως άστεγοι, εξαρτημένα άτομα) είναι φαινόμενα/ επιπτώσεις της εγκατάλειψης και όχι η αιτία αυτής.
Ο Π. Σκάγιαννης, Πολεοδόμος-Χωροτάκτης, Καθηγητής Παν Θεσσαλίας, μέλος του Τομέα Πράσινων Πολιτικών και Οικολογίας της ΔΗΜΑΡ, μίλησε για την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία, για τον ρόλο που θα μπορούσαν να έχουν για το ξεπέρασμα τηε κρίσης και ειδικά του Κέντρου της Αθήνας.
Ο Δ. Ρηγόπουλος, Δημοσιογράφος, ιδρυτικό μέλος των Ατενίστας , μίλησε για τον ρόλο του «αστικού ακτιβισμού» στην κάλυψη των κενών που αφήνει η κρατική ή δημοτική αδυναμία αντιμετώπισης μικρών προβλημάτων της πόλης. Ανέφερε πως Οι σκοτεινές ζώνες που όλο και απλώνονται σαν γάγγραινα πάνω στο σώμα της πόλης δεν οφείλονται μόνο στην αναποτελεσματικότητα, την ανκανότητα των κρατικών μηχανισμών ή στην κρίση. ...Μια σειρά από αραχνιασμένα ταμπού της Μεταπολίτευσης κάνουν τη ζωή μας δύσκολη χωρίς κανέναν απολύτως λόγο...
Ο Φ. Γεωργελές, Δημοσιογράφος, εκδότης-διευθυντής της Athens Voice, μίλησε για τις ματαιωμένες προσδοκίες του, όταν το 2003 πρόβλεπε πως η Αθήνα θα εξελισσόταν σε μια σύγχρονη μεγαλούπολη σημείο αναφοράς και προορισμό πολλών επισκεπτών απ όλο τον κόσμο. Ανέφερε τα αποθαρρυντικά μηνύματα που λαμβάνει από τον κόσμο που κινείται στην πόλη είτε είναι επιχειρηματίας, επισκέπτης, ή κάτοικός της Έκλεισε λέγοντας πως η πόλη δεν ανήκει στη βία και την ανομία, αλλά στην οργανωμένη κοινωνία. .
Τη συνάντηση προλόγισε οΣτ. Λιβαδάς, υπεύθυνος του τομέα Οικολογίας και Πράσινων Πολιτικών της ΔΗΜΑΡ. Ανέφερε πως τα αίτια της κακοδαιμονίας της Αθήνας ανάγονται στο μεταπολεμικό μοντέλο ανάπτυξης που επικράτησε στη χώρα και σημάδεψε, κατά κύριο λόγο τούτη την πόλη....Κοινή συνισταμένη του μεταπολιτευτικού ονείρου υπήρξε η αποδόμηση της κοινωνικής συνοχής. Το συλλογικό όνειρο, υποκαταστάθηκε από το ατομικό , το δημόσιο συμφέρον από το ατομικό, ή το συντεχνιακό συμφέρον.
8°
