Λίγα πράγματα με φέρνουν στην αμηχανία που με φέρνει η απέχθεια που μπορεί να νιώθουν κάποιοι συμπολίτες για τους ανθρώπους που η σεξουαλική τους κατεύθυνση δεν είναι ίδια με της πλειοψηφίας. To να απεχθάνεσαι έναν άντρα επειδή του αρέσουν οι άντρες και μια γυναίκα επειδή της αρέσουν οι γυναίκες μου φαίνεται τόσο τρελό όσο το να απεχθάνεσαι έναν άντρα επειδή του αρέσει το βόλεϊ και μια γυναίκα επειδή της αρέσουν οι μπάμιες. Μπορείς να μην παίζεις ή να μην τρως μαζί τους αλλά το να τους απεχθάνεσαι είναι εντελώς παλαβό.
H μόνη λογική εξήγηση που βρίσκω είναι πως για κάποιους συνανθρώπους οι ομοφυλόφιλοι είναι ό,τι η ζάχαρη για κάποιον παχύσαρκο με διαβήτη: Ένας απαγορευμένος πόθος. Κάτι που δεν θέλεις να βλέπεις γιατί όσο το βλέπεις τόσο περισσότερο υποφέρεις που δεν μπορείς να το απολαύσεις. Για όλους τους υπόλοιπους η εχθρότητα απέναντι στους ομοφυλόφιλους μου φαίνεται πιο παράξενη κι από ψάρι που κάνει ποδήλατο.
Αντίστοιχη αμηχανία νιώθω κι όταν ακούω ανθρώπους να ισχυρίζονται ότι τα ομόφυλα ζευγάρια δεν είναι ικανά να μεγαλώσουν παιδιά και να αραδιάζουν επιχειρήματα που η λογική τους είναι αντίστοιχη της σοβαρότητας του κυβερνητικού βουλευτή Μιχελογιαννάκη, σύμφωνα με τον οποίο «τα παιδιά που θα μεγαλώσουν σε ένα περιβάλλον με ομόφυλα ζευγάρια, δεν θα έχουν το πρότυπο πατέρα ή μητέρας αυτούσιο και κινδυνεύουν να νοσήσουν ψυχιατρικά».
Αν πιστέψουμε σε μπούρδες σαν αυτές που ξεστομίζει ο Μιχελογιαννάκης (ο οποίος είναι κατάλληλος να μεγαλώσει παιδιά) θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί δεν προτείνει ένα νομοσχέδιο που να απαγορεύει να μεγαλώνουν παιδιά μητέρες και πατέρες χωρίς σύντροφο ή συζυγο. Από την άλλη, αν πιστεύαμε σε μπούρδες σαν αυτές που ξεστομίζει ο Μιχελογιαννάκης δεν θα ήμασταν σε θέση να αναρωτηθούμε για τίποτα. Και σίγουρα δεν θα ήμασταν σε θέση να εξετάσουμε λογικά μια επιχειρηματολογία που είναι ακόμα πιο παράξενη και παράλογη από τη δική του. Αυτή που χρησιμοποιεί τις λέξεις «φύση» και «φυσιολογικό». Αυτή που αν την πάρουμε στα σοβαρά θα πρέπει να αποδεχτούμε πως όλοι μας είμαστε αφύσικοι. Πως όλοι, σε επίπεδο «φύσης», είμαστε ανωμαλάρες του κερατά.
Δεν είναι σαφές (πιθανότατα ούτε στους ίδιους) τι εννοούν με τους όρους «φύση» και «φυσιολογικό» οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν αυτές τις λέξεις. Ό,τι, όμως, και να εννοούν, μια λογική εξέταση, αποκαλύπτει τα αδιεξοδα με τα οποία ζει μεγάλη μερίδα συμπολιτών (ναι, το ξέρω πως αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε και από τα αποτελεσματα των εκλογών και του δημοψηφίσματος αλλά τώρα το θέμα μας είναι άλλο).
Γι’ αυτούς που αντιλαμβάνονται το φυσιολογικό ως αυτό που παρατηρούμε στη φύση γύρω μας, στα ζωάκια ας πούμε, το μόνο που έχω να παρατηρήσω είναι πως α) οι άνθρωποι διαφέρουν σε πάρα πολλά από τα υπόλοιπα ζωάκια β) δεν έχουν παρατηρήσει καθόλου καλά τα ζωάκια. Γιατί αν τα είχαν παρατηρήσει, εκτός από τις Ντισνεϊκές εικόνες, θα έβλεπαν και αιμομιξία, κανιβαλισμό, ομοφυλοφιλία, μεγάλωμα παιδιών από ομάδες με απίστευτη ελευθεριότητα στον έρωτα και γενικά θα παρατηρούσαν καταστάσεις που, στην ανθρώπινη εκδοχή τους, θα σόκαραν και έμπειρο πορνογράφο. Επίσης τα ζωάκια δεν καπνίζουν, δεν πίνουν, δεν οδηγούν, δεν φορούν ρούχα, δεν παρακολουθούν δελτία ειδήσεων, δεν τρώνε με μαχαιροπήρουνα, δεν χρησιμοποιούν αφρόλουτρα, ικανοποιούν όλες τις σωματικές τους ανάγκες δημοσίως κ.ο.κ. Με βάση τα ζωάκια είμαστε όλοι αφύσικα ανώμαλοι οπότε ας τα αφήσουμε στην ησυχία τους.
Γι’ αυτούς που αντιλαμβάνονται το φυσικολογικό ως το βιολογικά προκαθορισμένο, δηλαδή σ’ αυτούς που λένε «όποιος δεν μπορεί να κάνει παιδιά δεν πρέπει και να τα μεγαλώνει» έχω να πω πως ελπίζω να καταλαβαίνουν ότι υπάρχουν και ετερόφυλα ζευγάρια που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά. Υπάρχουν ζευγάρια άντρα και γυναίκας που είναι αδύνατο να τεκνοποιήσουν «φυσιολογικά» και καταφεύγουν στην βοήθεια της «αφύσικης» επιστήμης. Επίσης να τους υπενθυμίσω ότι όλη η προσπάθεια της ιατρικής και της φαρμακολογίας είναι να επέμβουν στο βιολογικά προκαθορισμένο, αλλά κανείς (ενδεχομένως κακώς) δεν θεωρεί την ιατρική μια αφύσικη ανωμαλία που θα ήμασταν καλύτερα χωρίς αυτή.
Υπάρχουν φυσικά και όλοι αυτοί που θεωρούν «αφύσικη» την ύπαρξη ομόφυλων ζευγαριών γενικά. Αυτοί που αντιλαμβάνονται ως «φυσιολογικές» μόνο τις ερωτικές πρακτικές που οδηγούν στην τεκνοποίηση. Θα μπορούσα να συμφωνήσω, μόνο που τότε θα ήταν αφύσικοι και ανώμαλοι όλοι όσοι απολαμβάνουν τον στοματικό έρωτα, το φιλί, το πρωκτικό σεξ, τον αυνανισμό, τον αμοιβαίο αυνανισμό, το σεξ με προφυλακτικό, το σεξ τις ημέρες εκείνες που η σύλληψη είναι αδύνατη, το σεξ ανθρώπων που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά... καταλαβαίνετε το αδιέξοδο και την ανωμαλία στην οποία ζείτε.
Με λίγα λόγια, φίλες φίλοι και οι υπόλοιποι, ας αφήσουμε τη «φύση» και την «ομαλότητα» στην ησυχία τους. Διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος να καταλάβουμε πόσο «αφύσικοι» και «ανώμαλοι» ήμαστε κι εμείς οι ίδιοι και όλος ο κόσμος γύρω μας. Και μπράβο μας.
Υ.Γ. Δεν έγραψα για το επιχείρημα σύμφωνα με το οποίο «η κοινωνία δεν είναι έτοιμη και τα παιδιά που μεγαλώνουν από ένα ομόφυλο ζευγάρι θα έχουν πρόβλημα από τον κοινωνικό τους περίγυρο». Είναι, όντως, ένα σοβαρό επιχείρημα. Ακούστηκε και πιο παλιά. Από τους ανθρώπους που έβλεπαν με σκεπτικισμό το δικαίωμα μιας μητέρας να μεγαλώσει μόνη της το παιδί της («μα τι θα πει η κοινωνία;»), τους ανθρώπους που έβλεπαν με επιφύλαξη τα ζευγάρια από διαφορετικές φυλές («μα πως θα αντιδράσουν τα παιδάκια στο σχολείο όταν δουν ότι ο μπαμπάς του Γιωργάκη είναι μαύρος;»), τους ανθρώπους που αν τους ακούγαμε θα ζούσαμε ακόμα στις σπηλιές και στα δέντρα. Φυσικά και ομαλά. Και κυρίως, χωρίς να ενοχλούμε κανέναν.
Υ.Γ. 2 Οταν το επιχείρημα για την κοινωνία που δεν είναι έτοιμη χρησιμοποιείται από πολιτικούς το προβλημα είναι ακόμα μεγαλύτερο. Γιατί είναι η παραδοχή της ανικανότητας και της απροθυμίας τους να κάνουν τη δουλειά τους που, μεταξύ άλλων, είναι και η προετοιμασία και η καθοδήγηση της κοινωνίας. Και ξεφτίλα τους για την τεμπελιά τους.
