Καιρό είχαμε να ακούσουμε για το υποτιθέμενο πραξικόπημα σε βάρος του ελληνικού λαού και της κυβέρνησής του τον Ιούλιο του 2015. Το θέμα ξαναήρθε στη δημόσια συζήτηση με την συνέντευξη της Μπέτυς Μπαζιάνα στην Εφημερίδα των συντακτών.
Για την σύζυγο του πρωθυπουργού έγινε πραξικόπημα όταν οι ηγέτες των άλλων χωρών δεν συμμορφώθηκαν με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου. Κατά τη γνώμη της, το δημοψήφισμα της Ελλάδας μπορούσε να καθορίσει τη στάση και των άλλων χωρών.
Δημοκρατικό για την Μπέτυ Μπαζιάνα είναι να αποφασίζουμε εμείς και οι άλλοι να πειθαρχούν. Να λέμε εμείς ότι δεν θέλουμε τη λιτότητα και να την καταργούμε με τα λεφτά τους.
Όλοι ξέρουμε ότι η Ελλάδα με τη συμφωνία του Ιουλίου του 2015 πήρε νέο δάνειο 86 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αν δεν χρειαζόμασταν αυτά τα χρήματα, τότε η κυβέρνηση Τσίπρα συμφώνησε σε ένα περιττό δάνειο. Αν τα χρειαζόμασταν, πώς θα μπορούσε το δημοψήφισμά μας να υποχρεώσει τους εταίρους να μας δανείσουν χωρίς όρους; Δεν θα είχαμε κάνει τότε εμείς πραξικόπημα σε βάρος των κυβερνήσεων και των λαών των άλλων χωρών της ευρωζώνης;
Και αν έκαναν και άλλες χώρες δημοψηφίσματα ζητώντας να καταργήσουν τη δική τους λιτότητα με ξένα χρήματα, τι έπρεπε να γίνει; Να ζητάει ο καθένας, μέσω δημοψηφίσματος να ζει καλύτερα, και να λέει ότι έγινε πραξικόπημα όταν οι άλλοι δεν δέχονται να τον χρηματοδοτήσουν;
Ας υποθέσουμε ότι έγινε όντως πραξικόπημα τον Ιούλιο του 2015. Η κυβέρνηση που αναλαμβάνει να εκτελέσει τις επιθυμίες των πραξικοπηματιών δεν είναι μια δωσιλογική κυβέρνηση; Δεν είναι υπηρέτης των ξένων που θέλουν το κακό μας;
Πώς μπορεί ο σύζυγος της Μπέτυς Μπαζιάνα να είναι χαλαρός και χαρούμενος όταν συναντάει τη Μέρκελ, τον Ολάντ, τον Ρένσι, τον Γιούγκερ και τους άλλους ηγέτες που υποτίθεται ότι οργάνωσαν το πραξικόπημα εναντίον της χώρας; Πώς μπορεί να χαριεντίζεται με αρκετούς από αυτούς και να τους απευθύνεται με το μικρό τους όνομα;
Η Μπέτυ Μπαζιάνα θέλει να εμφανίσει τον σύζυγό της σαν θύμα του διεθνούς κεφαλαίου. Κανείς όμως δεν τον υποχρεώνει να ασκεί μία πολιτική που δεν του αρέσει. Μάλιστα, ο ίδιος τελευταία περηφανεύεται για τα αποτελέσματα της πολιτικής αυτής.
Θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Θέλουν και τα καλά της εξουσίας να απολαμβάνουν και τις αριστερές μυθολογίες να αναπαράγουν. Θέλουν και να χαμογελούν στις συναντήσεις τους με τους ξένους ηγέτες -τους οποίους θεωρούν δυνάστες μας με φασιστική μπότα- και λένε ότι κλαίνε για το κακό που μας έκαναν.
Τα δάκρυα της Μπέτυς Μπαζιάνα είναι τόσο αληθινά όσο και το πραξικόπημα. Όποιος θέλει να πιστέψει ότι μας έκαναν πραξικόπημα, μπορεί να πιστέψει και ότι η Μπέτυ κλαίει στα σαλόνια της εξουσίας για όσα οι κακοί μεθόδευσαν σε βάρος μας.
