Πολιτικη & Οικονομια

Οbama who cares

Τι άφησε η οκταετία του

32173-72758.jpg
Πέτρος Ιωαννίδης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
330439-683791.jpg

Η Χίλαρι Κλίντον ήταν το φαβορί για το χρίσμα των Δημοκρατικών στις εκλογές του 2008. Κύριος αντίπαλός της, όπως κατέγραφαν οι δημοσκοπήσεις, ο Τζον Έντουαρντς εκπρόσωπος της αριστερής πτέρυγας του κόμματος. Τον Ιούνιο του 2007 στο συνέδριο Take Βack America (προοδευτική τάση των Δημοκρατικών), όσοι παρακολούθησαν τις ομιλίες των διεκδικητών κατάλαβαν ότι ο Μπάρακ Ομπάμα θα έπρεπε να είναι ο υποψήφιος. Από αουτσάιντερ, κατάφερε να πάρει το χρίσμα και τελικά να γίνει ο πρώτος μαύρος πρόεδρος των ΗΠΑ, κάτι από μόνο του επαναστατικό στον τόπο που μέχρι πριν 150 χρόνια υπήρχε δουλεία. 

Τι κατάφερε όμως ο Ομπάμα; 

Παρέλαβε μια χώρα χτυπημένη από τη μεγάλη οικονομική κρίση και την παραδίδει με συνεχή ανάπτυξη έχοντας παράλληλα ρίξει την ανεργία από 10,1% (Οκτώβριος 2009) στο 5% το 2016, ενώ το 95% των φορολογουμένων πληρώνει χαμηλότερους φόρους σε σχέση με το παρελθόν. Πέρασε το Obama Care και 18 εκατομμύρια φτωχοί Αμερικανοί έχουν ασφάλιση. Και αυτό σε μια χώρα που οτιδήποτε έχει να κάνει με κρατική βοήθεια προκαλεί αλλεργία. 

Παρέλαβε μια χώρα της οποίας η «δημοτικότητα» ανά τον κόσμο ήταν πάρα πολύ χαμηλή και άλλαξε την εικόνα της σχεδόν παντού (Pew Research). Ακόμα και στην Ελλάδα παρατηρούμε τεράστια ποσοστά αποδοχής  της προεδρίας του με 60,9% θετικές γνώμες (aboutpeople).

Πήγε στην Κούβα, απέσυρε πολλά στρατεύματα από το εξωτερικό, τελείωσε τον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Στήριξε δικαιώματα των μειοψηφιών και προσπάθησε να ενώσει και όχι να διχάσει του συμπολίτες του. Και φυσικά έδωσε μια μεγάλη μάχη προκειμένου να μην εκλεγεί ο Τραμπ την οποία τελικά έχασε η Κλίντον. Όποιος άλλος και αν ήταν υποψήφιος στη θέση της, πιθανότατα θα είχε κερδίσει. Η παρουσία του μετά τον Ιανουάριο ίσως να είναι αντίβαρο σε ό,τι ανατροπές επιχειρήσει ο νέος πρόεδρος.  

Ναι, ο Ομπάμα δεν ήταν Μεσσίας. Δεν τα έκανε όλα σωστά, είχε μεγάλα προβλήματα τόσο στο εσωτερικό (βλέπε π.χ. αστυνομική βία), όσο και στο εξωτερικό (ΙSIS). Όμως θα πρέπει να κριθεί ως πρόεδρος μιας καπιταλιστικής χώρας και όχι ως ο νέος Τσε Γκεβάρα. Το σίγουρο είναι ότι έστριψε το τιμόνι των ΗΠΑ αριστερά και προοδευτικά. Και ότι θα λείψει σε όλο τον κόσμο. 

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ