Πολιτικη & Οικονομια

Μάθε πόσα πληρώνει η επιχείρηση και πόσα παίρνεις εσύ στο χέρι

Το κράτος παίρνει το 40% του μισθού σου ή και περισσότερα από εσένα. Δες τους αριθμούς & τα στοιχεία

4781-128427.jpg
Κατερίνα Παναγοπούλου
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
114083-226125.jpg

Αποκαλυπτικά χαρακτήρισαν πολλοί τα στοιχεία και τα παραδείγματα που παρέθεσε ο ΣΕΒ. Ωστόσο, οι αριθμοί αυτοί δεν είναι τίποτα παραπάνω από αυτό που γνωρίζουν καλύτερα οι επιχειρήσεις στην χώρα μας. Η Ελλάδα έχει τις δεύτερες πιο υψηλές εισφορές στην Ευρώπη των 28, μετά την Εσθονία. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα είναι ακριβοί, λαμβάνοντας ταυτόχρονα μισθούς χαμηλούς.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΣΕΒ, στο κράτος πηγαίνει σχεδόν ο μισός μισθός ενός εργαζόμενου που πληρώνει κάθε επιχείρηση. Αυτό, άλλωστε, αποτελεί επί χρόνια και το βασικότερο αντικίνητρο για ασφάλιση. Αυτή τη στιγμή η ανασφάλιστη εργασία σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Εργασίας ανέρχεται σε 19% με 25%

Ο ΣΕΒ παραθέτει το παράδειγμα μηχανικού ασφαλισμένου στο ΤΣΜΕΔΕ, με μικτό μισθό 2.500 ευρώ, στον οποίο ο εργοδότης αποφάσισε να δώσει αύξηση 1000 ευρώ. Η αύξηση αυτή μαζί με τα ασφάλιστρα κοστίζει στον εργοδότη 1.246 ευρώ. Από αυτά ο εργαζόμενος εισπράττει καθαρά 396 ευρώ, ενώ το κράτος εξασφαλίζει για τον εαυτό του επιπλέον έσοδο 850 ευρώ. Δηλαδή το 68,2% της αύξησης πηγαίνει στο κράτος.

Ενδεικτικό είναι ακόμα το παράδειγμα εργαζόμενου με μικτές αποδοχές 1100 ευρώ. Από αυτά τα χρήματα, στο χέρι εισπράττει καθαρά 869 ευρώ. Όμως, συνολικά για εισφορές (εργαζόμενου εργοδότη) για αυτόν τον εργαζόμενο η επιχείρηση πληρώνει 1370 ευρώ κάθε μήνα. Αν προστεθεί δηλαδή ΙΚΑ εργαζόμενου και εργοδότη, Φόρος Μισθωτών Υπηρεσιών και έκτακτη εισφορά το κράτος εισπράττει 501 ευρώ, δηλαδή το 36,6% από τα λεφτά που δίνει η επιχείρηση για κάθε εργαζόμενο.

Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, αναφορικά με τις αποδοχές των απασχολουμένων στον ιδιωτικό τομέα που έχει επεξεργαστεί το ινστιτούτο της ΕΣΕΕ, το ετήσιο κόστος μισθοδοσίας ανέρχεται στα 33,09 δις ευρώ, εκ των οποίων τα 25,96 δις είναι οι μεικτές αποδοχές και 7,13 δις οι εργοδοτικές εισφορές.Τα μεικτά εισοδήματα των μισθωτών σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, σε μηνιαία βάση, είναι 1,85 δις ευρώ, το συνολικό κόστος μισθοδοσίας μηνιαίως είναι 2,36 δις και οι εργοδοτικές εισφορές 509,28 εκ. ευρώ.

Να σημειωθεί, παράλληλα, ότι το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΒΕΕ επισημαίνει ότι το εξάμηνο που διανύουμε θα χαθούν περισσότερες από 135.000 θέσεις εργασίας.

Ο ΣΕΒ, μάλιστα, παραθέτει και παράδειγμα υψηλόμισθού κατά το οποίο το κράτος παίρνει περισσότερα από τον εργαζόμενο! Συγκεκριμένα σε 5.000 μικτό μισθό, το κόστος για τον εργοδότη είναι 6.228 ευρώ, ο εργαζόμενος παίρνει στο χέρι 2.780 ευρώ και το κράτος 3.448 ευρώ –περισσότερα δηλαδή από τον εργαζόμενο.

Υπενθυμίζεται ότι η προηγούμενη κυβέρνηση μείωσε αθροιστικά κατά 5% τις εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, κάτι που έφερε αυξήσεις στους καθαρούς μισθούς των εργαζομένων και μικρή ελάφρυνση των επιχειρήσεων.

Συγκεκριμένα, το 2012, οι εισφορές μειώθηκαν κατά 1,1% και το 2014 έγινε νέα μείωση 3,9 μονάδων, 2,9% στις εισφορές των εργοδοτών και 1% σε αυτές των εργαζομένων.

Ωστόσο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ σχεδιάζει, προκειμένου να κλείσει μέρος της τρύπας των 900 εκ. ευρώ για το 2016, να αυξήσει ξανά τις εισφορές. Συγκεκριμένα, έχει παρουσιάσει σχεδιο στους δανειστές για σταδιακή αύξηση σε βάθος τριετίας: 1,5% το 2016, 0,5% το 2017 και 1% το 2018. Οι δανειστές απέρριψαν το σχέδιο χαρακτηρίζοντάς το βαθιά αντιαναπτυξιακό. Το βασικότερο επιχείρημά τους συνοψίζεται στο ότι μια χώρα που αναζητά διακαώς επενδύσεις θα ήταν αυτοκτονικό να αυξήσει κι άλλο το ήδη υψηλό εργατικό κόστος των επιχειρήσεων. Σύμφωνα με την ΕΣΕΕ αυτή η αύξηση των εισφορών θα προκαλέσει επίσης αύξηση κατά 3,7% του συνολικού εργατικού κόστους, ενώ εκτιμάται ότι θα προκαλέσει νέα διόγκωση της «μαύρης» εργασίας και της ανεργίας κατά 2,7%.

Η κυβέρνηση προς το παρόν δε φαίνεται να πτοείται και προκρίνει αυτή τη λύση, θεωρώντας ότι θα ειναι ευκολότερο (από το να βάλει βαθύ μαχαίρι σε συντάξεις) να περάσει από την κοινοβουλευτική της ομάδα, στρέφοντας την πλάτη στον επιχειρηματικό κόσμου και ιδίως στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που κρέμονται από μία λεπτή κλωστή. Άλλωστε, αρκεί μια πολιτική απόφαση να μπορεί να παρουσιαστεί ως κοινωνική και ας μην είναι.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ