Τα δωμάτια των ξενοδοχείωνείναι για τους περισσότερους από εμάς ένας άγνωστος, αθέατος κόσμος. Αιωρούμενα μεταξύ σπιτιού και τόπου φιλοξενίας, ποτέ δεν μας απασχολούν παραπάνω από το σύντομο διάστημα που μας χωράνε, ποτέ δεν ξέρουμε ποιοι ήταν οι προηγούμενοι κάτοικοι, ούτε την ταυτότητα των επόμενων. Έχουν ένα απροσδιόριστο μυστήριο, μυστικά που δεν δραπετεύουν έξω από τους τέσσερις τοίχους τους. Για αυτό ίσως η λογοτεχνία παραμένει πάντοτε πιστή ερωμένη τους. Αλλά αν αυτή είναι η ερωμένη, η αρχιτεκτονική είναι η σύζυγος που χωρίς αυτήν δεν θα υπήρχαν.
Ο πανευρωπαϊκός διαγωνισμός σχεδιασμού Room 18, που διοργανώθηκε από τις Δομές (Διεθνής Επιθεώρηση Αρχιτεκτονικής), ολοκληρώθηκε στις 24 Ιουλίου, για να αναδείξει τρεις νικητές, μέσα από 262 συμμετοχές. Το θέμα του διαγωνισμού ήταν ο σχεδιασμός ενός δωματίού αστικού ξενοδοχείου 18 τ.μ. (εξού και Room 18). Οι τρεις νικητές όμως πήγαν τους κανόνες ένα βήμα παραπέρα, ξεπερνώντας τα όρια ενός συμβατικού ξενοδοχειακού καταλύματος. Τα τρία δωμάτια προκαλούν τον ταξιδιώτη σε μια εμπειρία ταξιδιού που ξεκινά και τελειώνει εκεί.
Η πρόταση του Λεωνίδα Παπαλαμπρόπουλου είναι εμπνευσμένη από τα Ηλύσια Πεδία και τις δομές του γήπεδου Γκολφ. Πρόκειται για ένα δωμάτιο-πάρκο με ανάγλυφο δάπεδο από γρασίδι και τοίχους που καλύπτονται εξ ολοκλήρου από καθρέπτες. Με αυτό τον τρόπο δημιουργεί μια αίσθηση της εξοχής. Σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα το δωμάτιο λειτουργεί «ως ένα απέραντο τοπίο, σημείο ξεκούρασης και ελεύθερου χρόνου».
2ο βραβείο- João Prates Ruivo, γραφείο Fora (Πορτογαλία)
Μπορεί ένα δωμάτιο ξενοδοχείου να είναι ταυτόχρονα και χώρος προσωπικής έκφρασης; Η απάντηση έρχεται από τον Πορτογάλο João Prates Ruivo, του πολυβραβευμένου γραφείου Fora, ο οποίος προτείνει ένα δωμάτιο-διάδρομο. Με πλάτος 1μ. και μήκος 18μ. το δωμάτιο φαίνεται άδειο, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Με τη βοήθεια αυτοματισμών τα έπιπλα αιωρούνται και αναρτούνται σε διάφορα ύψη. Ο επισκέπτης είναι αυτός που αποφασίζει πόσα, ποια και πότε θα τα χρησιμοποιήσει.
3ο βραβείο- Sara Navazo Saez De Arregui/ Edorta Larizgoitia Andueza (Ισπανία)
«Το κουτί των ονείρων». Δεν θα μπορούσαν να είχαν βρει πιο ποιητική φράση για να περιγράψει ένα…κρεβάτι. Η πρόταση από την Ισπανία φαντάζεται ένα δωμάτιο ύπνου μέσα σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου. Στο κέντρο του δωματίου ένα ξύλινο κουτί προστατεύει το κρεβάτι σαν κοιτίδα (ή σαν μήτρα), απομονώνοντάς το από το υπόλοιπο δωμάτιο, από τον υπόλοιπο κόσμο. Γύρω του, τοποθετούνται είδη υγιεινής, έπιπλα και αντικείμενα.
Εννιά ακόμα πρωτότυπες προτάσεις (μπορείτε να τις δείτε εδώ) θα λάβουν έξι τιμητικούς επαίνους, ενώ τα παραπάνω τρία δωμάτια θα τα δούμε να παίρνουν σάρκα και οστά στην έκθεση Room 18 που θα πραγματοποιηθεί από τις 23/11 έως της 11/12 στο Μουσείο Μπενάκη.
«Το σημαντικότερο είναι να παραμένουμε πιστοί σε μια αρχιτεκτονική που βελτιώνει την καθημερινότητα και αφήνει θετικό αποτύπωμα στο περιβάλλον», τονίζει ο Πάνος Ευστρατίου.
Παλιά βιομηχανικά συγκροτήματα στην Αθήνα και τον Πειραιά μεταμορφώνονται σε σύγχρονες κατοικίες, γραφεία και πολιτιστικούς χώρους, συνθέτοντας τη νέα αφήγηση της πόλης
12°
