Οι Ιστοριες σας

Αντισηπτικό

«Το άρωμα που είχε γίνει το κοινό μας eau de toilette ευθύνεται για τις φανταστικές ή, όπως αποδείχθηκε τελικά, πραγματικές αναθυμιάσεις»

A.V. Guest
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Διαγωνισμός μικρού διηγήματος της ATHENS VOICE: Ο Κωνσταντίνος Ροζακέας γράφει τη δική του ιστορία για το ιδιαίτερο καλοκαίρι του 2020

-Καίγεται κάτι;
-Σου μυρίζει κάτι καμένο;
-Μπα, το αντισηπτικό θα μύρισες.

Αυτός ο μικρός σε έκταση πλην χρονοβόρος διάλογος παρ’ ολίγον να μας οδηγήσει στην καταστροφή. Και εξηγούμαι: χρονοβόρος διότι έπρεπε να πάρουμε τις απαραίτητες «μυτιές» για να δούμε από που έρχεται η μυρωδιά του καμένου. Διπλά χρονοβόρος διότι έπρεπε να μετακινήσουμε τα γραφεία προκειμένου να εντοπίσουμε τα καλώδια που φανταστήκαμε ότι καίγονται. Διπλά και τρίδιπλα χρονοβόρος διότι μετά την αναγκαστική καραντίνα, το γραφείο μυρίζει την μισή ημέρα απορρυπαντικό και την άλλη μισή αντισηπτικό.

Η φωτιά μας πέτυχε στη βάρδια του αντισηπτικού έτσι και εγώ, αυτό που σκέφτηκα πρώτο, ήταν ότι το άρωμα που είχε γίνει το κοινό μας eau de toilette ευθύνεται για τις φανταστικές ή, όπως αποδείχθηκε τελικά, πραγματικές αναθυμιάσεις.

Ευτυχώς, ο συναγερμός του κτιρίου, μας έβγαλε από την πλάνη. Σχεδόν ταυτόχρονα, αλαφιασμένοι συνάδελφοι φορώντας τις μάσκες τους κατέβαιναν τα σκαλιά κουβαλώντας τρείς τσάντες ο καθένας στον ώμο του. Στο υπαίθριο parking του κτηρίου, ο κάδος απορριμμάτων είχε πάρει φωτιά και έπρεπε να μετακινήσουμε τα αυτοκίνητα για να κάνει η πυροσβεστική τη δουλειά της.

Στα πηγαδάκια, αυστηρά μέχρι εννέα ατόμων, που έφτιαξαν οι συνάδελφοι, αναζητήθηκαν τα αίτια της φωτιάς. Δεν καταλήξαμε πουθενά, δεν είχαμε άλλωστε και στοιχεία που να μας οδηγήσουν στη λύση του μυστηρίου. Ο συναγερμός σήμανε τέλος και ο κάθε κατεργάρης γύρισε στον πάγκο του.