Μια ψηφιακή αναπαράσταση των μεγαλύτερων μνημείων της αρχαιότητας
Τα 7 Θαύματα της Αρχαιότητας είναι ίσως η πιο διάσημη must see τουριστική λίστα. Αυτός ο κατάλογος δημιουργήθηκε πρώτα από τον Αντίπατρο τον Σιδώνιο, έναν Έλληνα συγγραφέα και ποιητή που έζησε το 2ο αιώνα π.Χ. Αργότερα συνέβαλαν και άλλοι λόγιοι, όπως ο μαθηματικός Φίλων από το Βυζάντιο, το σημαντικό όμως είναι ότι αυτή η λίστα παραμένει μέχρι σήμερα ένα αξιόλογο πολιτιστικό αρχείο.
Δυστυχώς, από τα Θαύματα που αναφέρονται, μόνο ένα υπάρχει ακόμα και είναι οι Πυραμίδες της Γκίζας. Οι Budget Direct αποφάσισαν να δώσουν την ευκαιρία σε όλους μας να επισκεφθούμε αυτά τα μνημεία που χάθηκαν, έστω και ψηφιακά. Μετά από εκτεταμένη έρευνα, το αρχιτεκτονικό δίδυμο Keremcan Kirilmaz και Erdem Batirbek, με την καθοδήγηση του καλλιτεχνικού διευθυντή της NeoMam και τη συμβολή των γραφιστών στη Fractal Motion δημιούργησαν μια εκδοχή του πώς θα έδειχναν σήμερα τα 7 Θαύματα του Κόσμου.
«Ο στόχος μας ήταν να εμπνεύσουμε τους ανθρώπους να ανακαλύψουν ξανά τα ξεχασμένα θαύματα του αρχαίου κόσμου. Θέλαμε να κινήσουμε την περιέργεια των ταξιδιωτών και των διαδικτυακών χρηστών, δείχνοντάς τους μέρη του κόσμου για τα οποία πιθανόν δεν έχουν διαβάσει ποτέ και δεν είχαν σκεφτεί να επισκεφθούν. Εστιάσαμε στο να φέρουμε αυτά τα μνημεία στη ζωή ώστε οι αναγνώστες να έχουν μια αίσθηση του πώς έδειχναν όταν ήταν στις δόξες τους. Το αποτέλεσμα είναι επτά υπέροχες ανακατασκευές που σου επιτρέπουν να θαυμάσεις ό,τι και οι αρχαίοι», δήλωσε ένας από τους σχεδιαστές.
Ο Κολοσσός της Ρόδου
Ο 32 μέτρων Κολοσσός έστεκε στο λιμάνι Μανδράκι της Ρόδου και τα πλοία περνούσαν ανάμεσα από τα πόδια του. Ο θρύλος λέει ότι αυτό το γιγάντιο άγαλμα του θεού Ήλιου κατασκευάστηκε από τα λιωμένα μέταλλα των όπλων και ασπίδων του Κυπριακού στρατού, τον οποίο οι Ροδίτες κατατρόπωσαν. Ο Κολοσσός γκρεμίστηκε 50 χρόνια αργότερα από έναν δυνατό σεισμό, αλλά περέμεινε πεσμένος εκεί για περισσότερα από 800 χρόνια, μέχρι που ο μουσουλμάνος χαλίφης Muawiyah τον έλιωσε και πούλησε τα μέταλλα.
Χτίστηκε πριν από περίπου 4.500 χιλιάδες χρόνια με πέτρες που ζύγιζαν από 2,5 έως 15 τόνους η μία. Παρέμεινε η ψηλότερη ανρθώπινη κατασκευή για περισσότερα από 400 χρόνια, ενώ κοντινές ανασκαφές έχουν αποκαλύψει ότι γύρω στους 100.000 χιλιάδες τεχνίτες και εργάτες είχαν καταφθάσει από όλη τη χώρα για να ζήσουν σε μια προσωρινή πόλη όσο χτιζόντουσαν οι πυραμίδες.
Ίσως το πιο αμφιλεγόμενο από τα 7 Θαύματα της Αρχαιότητας. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εικάζουν ότι αυτοί οι κήποι δεν υπήρξαν ποτέ και πρόκειται για το αποκύημα της φαντασίας ενός περιπλανόμενου συγγραφέα. Οι ντόπιοι συγγραφείς της Βαβυλώνας, η οποία βρισκόταν 50 μίλια δυτικά από τη σημερινή Βαγδάτη του Ιράκ, δεν κάνουν καμία αναφορά σε αυτούς τους κήπους. Ωστόσο, αν υποθέσουμε ότι όντως υπήρξαν, επρόκειτο για μια τρομερή μηχανική κατασκευή που αντλούσε νερό μέχρι και 20 μέτρα ύψος ποτίζοντας τα φυτά.
Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας
Ο Φάρος που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για όλους τους φαρούς που κατασκευάστηκαν στη συνέχεια, χτίστηκε από τον Σώστρατο τον Κνίδιο τον 3ο αιώνα π.Χ και ήταν δομημένος σε 4 επίπεδα. Το χαμηλότερο ήταν η τετράγωνη βάση, το δεύτερο ήταν ένα τετράγωνο κτίσμα, το τρίτο οκτάγωνο κτίσμα και το τέταρτο το ψηλότερο ένα κυκλικό κτίσμα επί της κορυφής του οποίου το άγαλμα του Ποσειδώνα ή Απόλλωνα. Στο τέταρτο επίπεδο υπήρχε ένας καθρέπτης που αντανακλούσε το φως του ήλιου κατά τη διάρκεια της μέρας ενώ το βράδυ έκαιγε μία φλόγα για να προειδοποιεί τα διερχόμενα πλοία για την ύπαρξη εμποδίων. Δυστυχώς γκρεμίστηκε εντελώς μετά από δύο σεισμούς το 14ο αιώνα μ.Χ. Το 1480 μ.Χ. ο Σουλτάνος της Αιγύπτου, Καΐτ-μπεης, χρησιμοποίησε τα εναπομείναντα ερείπια για το χτίσιμο κάστρου στον ίδιο χώρο, πάνω στη θεμελίωση του Φάρου.
Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού
Αυτός ο τάφος χτίστηκε για τον Μαύσωλο, τον ηγέτη της Καρίας (Μικρά Ασία), και ήταν τόσο εντυπωσιακόπου το όνομα του βασιλιά έγινε η λέξη που χαρακτήριζε τα μεγάλα ταφικά μνημεία. Ο Μαύσωλος ανέλαβε την κατασκευή πολλών ναών και κτηρίων στη ζωή του, ενώ ο ίδιος σχεδίασε και το Μαυσωλείο. Η κατασκευή ήταν ένα μείγμα ελληνικού, ανατολικού και αιγυπτιακού design χτισμένο με ανατολίτικο και πεντελικό μάρμαρο. Στις ανασκαφές του τάφου, βρέθηκαν απομεινάρια βοδιών, προβάτων και πουλιών, τα οποία εικάζεται ότι θυσιάστηκαν ως τελευταίο γεύμα στο Μαύσωλο. Δυστυχώς, 1.900 χρόνια μετά την ανέγερσή του το κατεδάφισαν οι Ιωαννίτες ιππότες.
Το 12μετρο άγαλμα του Δία ήταν κατασκευασμένο από χρυσό και ελεφαντόδοντο και τοποθετημένο στο Ιερό της Ολυμπίας. Φιλοτεχνήθηκε από τον Φειδία και έγινε τόσο ξακουστό που για αιώνες άνθρωποι από όλα τα μέρη κατέφθαναν για να το δουν. Οι ακριβείς συνθήκες καταστροφής του αγάλματος (και του ναού) δεν είναι γνωστές, υπάρχουν πολλές ιστορίες και φήμες σχετικά με τη μοίρα τους, το πιθανότερο όμως είναι να λεηλατήθηκε το 426 μ.Χ. όταν ο ναός πυρπολήθηκε.
Ο Ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσσο
Ένας ναός που χτίστηκε και γκρεμίστηκε 3 φορές. Ήταν αφιερωμένος στην θεά Άρτεμις και ο πρώτος που τον κατέστρεψε ήταν ο Ηρόστρατος, ο οποίος τον έκαψε το 356 π.Χ. απλά για να γίνει διάσημος. Ο ναός που εξαρχής είχε χρειαστεί 120 χρόνια για να ολοκληρωθεί, ανοικοδομήθηκε μόνο και μόνο για να καταστραφεί ξανά από τους Γότθους, η οποίοι διέλυσαν την πόλη στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τους Ρωμαίους. Τελικά ένας χριστιανικός όχλος τον διέλυσε το 410μ.Χ., αφήνοντας μόνο τα θεμέλια και μια κολώνα η οποία διασώζεται μέχρι σήμερα.
20°
