Αthens Voices 316

«Μη στεκόμαστε κοντά στα ποπ-κορν, βγάζουν ζέστη»
(Κυρία στην παρέα της, φουαγιέ «Απόλλων», Νύχτες Πρεμιέρας, Πέμπτη βράδυ)

«Μου μυρίζει καρπούζι. Σας μυρίζει καρπούζι; Γιατί μου μυρίζει καρπούζι;»
(Η ίδια κυρία, λίγο αργότερα. Κάποιος δίπλα της μασούσε αρωματική τσίχλα)

- Μα πού είναι επιτέλους αυτό το τμήμα ΙΙ; Έχουμε χαθεί, Μίλτο μου, δεν θα τον βρούμε τον τάφο και βραδιάζει.
- Και τι φοβάσαι; Μη σηκωθούν οι πεθαμένοι;
(Ζευγάρι ηλικιωμένων, Α΄ Νεκροταφείο, Παρασκευή απόγευμα)

- Ρε μαλάκα, τίποτα δεν έχουμε πιει απόψε.
- Δεν πειράζει, ρε συ, ας μείνουμε και μια φορά νημφάλιοι.
(Τετάρτη 15/9, συναυλία Σωκράτη Μάλαμα, Θέατρο Πέτρας)

Στην ίδια συναυλία:
- Αύριο πρέπει να πάω να βάλω ΑΦΜ.
(Εννοούσε ΦΠΑ)

Η αγάπη του σκύλου είναι ανιδιοτελής. Ακόμα κι αν δεν τον ταΐσεις, δεν θα σου επιτεθεί.
- Γιατί, σου έχω επιτεθεί εγώ;
(Συζήτηση μαμάς και κόρης, τραπεζάκια, Ακτή Θεμιστοκλέους, Πέμπτη βράδυ)

- Αν βγεις θα μου πάρεις την Καθημερινή;
- Ποια απ’ όλες;
(Οι φαντάροι διαβάζουν μόνο αθλητικά. Διαπιστωμένο. Army voices)

- Ο Bono γιατί φοράει συνέχεια γυαλιά;
- (...)
- Πάντως αποκλείεται να τα έχει πάρει από μαύρο…
(Ιονέσκο. Δύο κορίτσια συζητούν μέσα στο ταξί, Παρασκευή βράδυ, Φιλοθέη)