Τι παίρνεις φόρα, μωρή, και δαγκώνεις, λες και δαγκώνεις το κομμάτι το αρνί μετά τη νηστεία;
Ρε κορίτσια, έχω μια ωραία ιδέα: δεν βάζετε να δείτε καμιά τσόντα να μάθετε τίποτα και να ξεστραβωθείτε εκεί που κάθεστε και γράφετε γράμματα στη Μυρτώ και κλαίγεστε γιατί του κάτσατε με τη μία και μετά το παλικάρι δεν σας σήκωνε το τηλέφωνο; Σόρι, ρε Μυρτώ, αλλά χτες το βράδυ νόμιζα ότι μου παίρνει πίπα ο κροκόδειλος που έφαγε το χέρι του Κάπτεν Χουκ. Τι παίρνεις φόρα, μωρή, και δαγκώνεις, λες και δαγκώνεις το κομμάτι το αρνί μετά τη νηστεία; Τι έπαθα, ρε, και δεν της φαινότανε κιόλας ότι δεν ξέρει τι της γίνεται! Κανονικά θα πρεπε να ρίξω τώρα εδώ όνομα και επίθετο γκόμενας, για να ’χει το νου του ο επόμενος μη γίνει δωρητής οργάνου με το ζόρι, αλλά, άντε, έχε χάρη που δεν είμαι κάφρος. Και σιγά μη σου ξανασηκώσω το τηλέφωνο, κούκλα μου, μετά από τέτοιο καψόνι που μου ’κανες. Και εσύ, Μυρτώ, κράξε όσο θες, χέστηκα. Δηλαδή, όλοι εμείς που παρακολουθήσαμε ατέλειωτους κύκλους τσοντο-σεμιναρίων για να μορφωθούμε, τι είμαστε, μαλάκες; Άντε, γιατί ακόμα κοιτάω τα παπάρια μου και δεν το πιστεύω ότι είναι στη θέση τους.
Χα χα! Αν θυμάστε, μαζί με το χέρι, εκείνος ο κροκόδειλος είχε καταπιεί και το ρολόι του κάπτεν Χουκ οπότε, ήθελε δεν ήθελε, προειδοποιούσε ότι έρχεται και γύρω-γύρω έπαιρναν τα μέτρα τους. Λοιπόν, μάγκες, δεν βλέπω άλλη λύση. Ξεβρακωθείτε όλοι όπως είστε και φωνάξτε «Ζήτω τα ρολόγια χειρός»! To νέο ανδρικό trend για φέτος το καλοκαίρι είναι γεγονός. Με σήμα το παπάρι.
Υ.Γ. 1 Ή ό,τι άλλο έχει μείνει στον καθένα.
Υ.Γ. 2 Δεν σας κράζω καθόλου, έχετε χιούμορ και μου αρέσετε. Αφήστε που κανείς δεν θα ήθελε να βρεθεί στη θέση σας. Φαντάζομαι, βέβαια, ότι κατέχετε το αντίστοιχο θέμα της γυναικείας ανατομίας και δεν ανήκετε σ’ αυτούς που αγνοούν την ανταποδοτικότητα. Ε;
Υ.Γ. 3 Όσο για τις τσόντες, μην ψήνεστε. Οι καλύτερες τεχνικές αποκτήθηκαν επιτόπου, με όρεξη για εξερεύνηση και με πολύ έρωτα για ένα συγκεκριμένο σώμα ενός συγκεκριμένου πλάσματος, με συγκεκριμένες ελιές, συγκεκριμένους πόρους και συγκεκριμένες λακκούβες.
Το τηλέφωνο χτύπησε μετά από μια βδομάδα και τρεις μέρες, στις 2 τα ξημερώματα. Μέχρι τότε δεν είχαμε δώσει σημείο ζωής ούτε εκείνος, ούτε εγώ, και ήταν οι πιο βασανιστικές μέρες της ζωής μου. Κλάματα και σενάρια ότι το έσκασε επειδή έμεινα έγκυος και ότι τελικά δεν ήταν αυτός που νόμιζα. Φαντάζεσαι, λοιπόν, πώς ένιωσα όταν είδα το όνομά του. Μου είπε ότι σκόπευε να με πάρει το πρωί, αλλά τελικά δεν κρατήθηκε και ότι ήθελε να μου μιλήσει. Εννοείται πως είπα «έρχομαι τώρα», αλλά εκείνος ήθελε να τα λέγαμε την άλλη μέρα με καθαρό μυαλό. Πριν κλείσουμε είπε «για να κοιμηθούμε και οι δυο καλά σήμερα, να ξέρεις ότι σ’ αγαπώ και δεν σε χάνω με τίποτα». Ναι, Μυρτώ μου, είμαι η Π που σου είχα γράψει στο προ-προηγούμενο τεύχος για το πρόβλημα με το φίλο μου που είναι παντρεμένος σε διάσταση και για την ξαφνική μου εγκυμοσύνη. Όντως συναντηθήκαμε το άλλο πρωί και, όχι, ούτε εκείνος με περίμενε με ένα μεγάλο αρκουδάκι και ένα δαχτυλίδι στην τσέπη, ούτε τρέξαμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου με αργή κίνηση. Όμως, η ζεστασιά, η ευτυχία, η αγάπη, δεν μπορεί να περιγραφτεί. Έχει άγχος, μου είπε, για όλα. Για τα οικονομικά του αλλά και για το μέλλον μας, όμως δεν θέλει καθόλου να σκεφτεί ένα μέλλον χωρίς εμένα, χωρίς εμάς. Μέσα σε αυτή τη βδομάδα, συζήτησε με τη γυναίκα του το θέμα μας και σκέφτηκε πολύ. Για πρώτη φορά κατάλαβα κι εγώ τι παίζει πραγματικά με τις σχέσεις και είχες δίκιο που με έκραξες για τα ανταγωνιστικά που είχα γράψει για το ποιος χάνει ή κερδίζει τα περισσότερα στα 28 του ή στα 47 του. Μάλλον θα κρατήσουμε το μωρό μας. Θα το αποφασίσουμε οριστικά αυτές τις μέρες, αφού βάλουμε κάτω τι θέλουμε και τι μπορούμε αυτή τη στιγμή, από μια κοινή βάση: ότι συνεχίζουμε να είμαστε μαζί. Αυτά, Μυρτώ μου, εύχομαι σε όλους αυτό που πιστεύω ότι λείπει, ζεστασιά.
Επειδή είπατε τη δική μου μαγική λέξη και μου φτιάξατε το κέφι (που μου το χάλασαν πρωί πρωί τα 297 ευρώ που μου ήρθαν για τα κοινόχρηστα!!!!!!), θα το γιορτάσουμε δημοσιεύοντας ολόκληρη τη θηριώδη επιστολή σας και τρώγοντας ένα μάφιν σοκολάτα κι ένα κόκαλο προσούτο. Στέλνω φιλιά.
Μυρτώ μου, μια ερώτηση: όταν μέσα σε 20 μέρες πιάνεις την κοπέλα σου να μπαλαμουτιάζεται με τον ίδιο σου τον αδερφό, χάνεις το σκύλο σου που τον αγαπούσες σαν άνθρωπο, σε απολύουν από τη δουλειά σου και πέφτει και η ομάδα σου Β΄ Εθνική, τι κάνεις;
Μπαίνεις χειρουργείο για αλλαγή ζωδίου.
Υ.Γ. 1 Με δυο λόγια, κουράγιο και ψυχραιμία, γαμώ τον Μέρφι μου.
