Πριν από ένα χρόνο και κάτι ψιλά σου είχα στείλει τον καημό μου. Με έκανες και χαμογέλασα. (Εντάξει, δεν χαμογέλασα απλώς, έλιωσα στο γέλιο.)
Τώρα σου στέλνω τα χαιρετίσματά μου. Είμαι κάπου που κανείς δεν ξέρει, δεν φαντάζεται και περνάω υπέροχα. Ξέρω πως δεν υπάρχει ο «κύριος τέλειος» και αποφάσισα, όταν έφυγα και μετά την τελευταία μου ηλιθιότητα-σχέση, στον επόμενο γκόμενο απλά να μη δώσω το δικαίωμα να είναι κάτι παρακάτω από «τέλειος». Ξέρεις κάτι... Πέτυχε! Δεν με νοιάζει πόσο θα κρατήσει, δεν με νοιάζει που είμαι άνω των -άντα και δεν βλέπω παιδιά στο ορίζοντα ούτε γάμο, δεν με νοιάζει που είναι φτωχός και άνεργος (έτσι είμαι κι εγώ), δεν με νοιάζει ο κόσμος να καταστραφεί. Τον γνώρισα μαλακά ανώριμο, αντικοινωνικό και ψεύτη, και μέσα σε ένα χρόνο τον άλλαξα. Πώς; Απλά κρατήθηκα και δεν έριξα τον εαυτό μου σε ηλίθιες καταστάσεις. Του χάρισα όμορφες στιγμές και πίστεψα σε αυτόν ότι μπορεί να είναι καλύτερος.
Από την ιστορία μου φιλοσόφησα πως: ο άντρας για να είναι σωστός σε μένα πρέπει εγώ να τον αντιμετωπίζω σωστά. Αν είμαι ως γυναίκα θύμα, καριόλα ή και μαλακισμένη, δεν περιμένω κάτι καλύτερο. Εγώ κινώ τα νήματα με τη συμπεριφορά μου. Εγώ έχω το πάνω χέρι και το χρησιμοποιώ, για το καλό αυτή τη φορά. Δεν χαρίζομαι, δεν πουλιέμαι, δεν αγοράζομαι και δεν καταστρέφω. Είμαι ελεύθερη από πάθη και θέλω. Τα θέλω μου είναι μόνο για τη ζωή, να περνάω καλά, όπως και να είμαι. Κι αν απαιτώ κάτι, αυτό είναι το χαμόγελο, γιατί μου αξίζει και γιατί το δίνω απλόχερα. Σε ευχαριστώ που με κάνεις και λιώνω στο γέλιο. Και μην το παίρνεις ως αστείο αυτό που σου ’χα πει, αλήθεια έχεις έμπνευση για τη ζωή. Πολλά φίλια. -Stardust
Επιμένω ότι με μπερδεύετε με κάποιο άλλο ζώο του δάσους. Όποιος έχει έμπνευση για τη ζωή δεν την τρώει δουλεύοντας 18 ώρες τη μέρα, καπνίζοντας τον άμπακο και μασουλώντας μισοψημένα χάμπουργκερ. Υ.Γ. Παρόλα αυτά, το «έμπνευση» θα το δεχτώ…
»Αγαπητή Μυρτώ, δεν έχω καν το κουράγιο να σου γράψω πόσο μου αρέσει η στήλη σου, τα υπέροχα πλάσματα κ.λπ, κ.λπ, με πόση αγωνία περιμένω τη νέα σειρά, γιατί… είμαι Ε-Ξ-Α-Λ-Λ-Η. Αναρωτιέμαι αν θα βγω στους δρόμους και θα αρχίζω να ουρλιάζω ή απλά θα τον σκοτώσω και εκείνος δεν θα μάθει ποτέ ότι εγώ ξέρω. Τι ξέρω; Ξέρω ότι εκεί που όλα ήταν μέλι-γάλα κι εγώ κανόνιζα το γάμο μας (ΝΑΙ το γάμο μας), εκείνος έψαχνε στο spitogatos.gr και δεν ξέρω-γω-πού-αλλού για το σπίτι μας (ΝΑΙ για το σπίτι μας), ένας θεός ξέρει πώς τα κατάφερε ο μεσίτης και απ’ όλα τα σπίτια του Φαλήρου του έδειξε το σπίτι της πρώην του (ΝΑΙ της πρώην του) και τώρα ο δικός μου έχει αρχίσει να την κάνει από μένα (ΝΑΙ από μένα) με ελαφριά πηδηματάκια. Αλλά δεν μου έχει πει τίποτα, κι εγώ τα έχω μάθει όλα αυτά με τόσο ανορθόδοξο
τρόπο που όλοι θα νόμιζαν ότι έχω βάλει ντετέκτιβ (ΝΑΙ ντετέκτιβ) και δεν ξέρω τι να κάνω. Ο γάμος είναι τα Χριστούγεννα, αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν θα φτάσουμε στης εκκλησιάς την πόρτα. Ελπίζω να το δει καμία φίλη/κανένας φίλος της λεγάμενης αυτό το γράμμα, να της το πει και να μου αδειάσει τη γωνιά διακριτικά. Και να δεις που αν τα καταφέρουμε και παντρευτούμε, ο καλός μου θα θέλει να πάμε σε εκείνο το σπίτι στο Φάληρο, στο δικό της. Άσε, είμαι Ε-Ξ-Α-Λ-Λ-Η, σου λέω! -Kill or marry?
Αν ο τύπος χρειαζόταν ένα τόσο διαβολεμένα τυχαίο γεγονός για να την κάνει, μήπως να πάει στα τσακίδια με ελαφρά πηδηματάκια;
»Ένα κορίτσι γνωρίζει έναν αγόρι υπέροχο. Το αγόρι τη θεωρεί επίσης υπέροχη. Και μέσα από αυτή την υπέροχη γνωριμία, γεννιέται μια υπέροχη σχέση, με κλιμακωτή ευτυχία. Το κορίτσι χαλαρό και προσγειωμένο (γιατί έχει φάει πολλές φορές τα μούτρα του), δέχεται ένα πνίξιμο από τεράστιες ερωτικές εξομολογήσεις, δώρα και καθημερινές πολύωρες συναντήσεις. Ακούει ότι είναι υπέροχη, πανέμορφη, ότι τον έκανε να νιώσει υπέροχα, να μη θέλει τίποτα άλλο. Ε, το κορίτσι, μια-δυο, το πίστεψε. Και τότε ο ερωτοχτυπημένος πρίγκιπας πήρε ένα δυσκοίλιο βλέμμα και εξαφανίστηκε. Το «γιατί» ήταν ωραίο. Αγαπάει άλλη. Αλλά θέλει την πρωταγωνίστρια της ιστορίας.Μετά από πολύ καιρό καταλήγει στο ότι θέλει να είναι με την πρωταγωνίστρια και στήνει ολόκληρη κατάσταση για να τη συναντήσει, και τη συνάντησε. Και μετά από μερικές μέρες, ξαφνικά, πήρε πάλι το γνωστό «χέζω με πόνο» βλέμμα, γιατί πλέον δεν την ήθελε καθόλου.Και εξαφανίστηκε άπαξ διά παντός.
Τώρα, τι είδους εξωτικά πουλιά και αραπίνες μαύρες ερωτιάρες κατοικούν μέσα στο καλοχτενισμένο του κεφάλι, δεν θα το αναλύσω εδώ. Θέλω μόνο να πω: ο καιρός που το φλερτ ΟΦΕΙΛΕ να είναι σε σεξπιρικό επίπεδο τελείωσε εκεί που ξεκίνησε η σεξουαλική απελευθέρωση, τη δεκαετία του ’60 δηλαδή. Πλέον, κάνουμε πολλών ειδών σχέσεις. Δεν χρειαζόμαστε ωραία λόγια για να καθόμαστε σε κάποιον. Γι’ αυτό, κάντε τη δουλειά σας σιωπηλά, να μη θρηνούμε θύματα, γιατί πολύ φοριέται τελευταία αυτό το «σε γεμίζω λόγια και μετά χάνομαι». Στην υγειά μας
Πράγματι. Γι’ αυτό, αν ξανασυναντήσετε γκόμενο που από τον πρώτο μήνα αρχίζει τα «σ’ αγαπώ» και τα «για πάντα», απαντήστε του με τη γνωστή σεξπιρική φράση «αϊ μωρή».
16°
