Όλοι κοιτούν τη βιτρίνα και κολλούν σε αυτή. Πρόσφατα πήγα σε ένα πάρτι κι επειδή είχα αλλάξει λίγο τα μαλλιά μου και φορούσα ένα φόρεμα (συνήθως είμαι με casual ρούχα) αμέσως όλοι μου έκαναν διάφορα σχόλια. Δηλαδή με αυτό τον τρόπο γίνομαι περισσότερο αποδεκτή και τραβάω την προσοχή;
Επίσης, έχω αρχίσει να ενστερνίζομαι την άποψη ότι οι άντρες είναι πεταμένα λεφτά. Έχουν τα αρ***ια να ικανοποιούν τις ορμές τους, αλλά δεν έχουν τα αρ***ια να είναι ειλικρινείς και να έχουν το θάρρος να αντιμετωπίσουν τις καταστάσεις. Απλά υπεκφεύγουν, έχουν master στην αδιαφορία και χάνονται στην κοσμάρα τους. Οι γυναίκες, από την άλλη, έχουν διδακτορικό στη μεταμόρφωση του βαθμού των καταστάσεων – στην υπερβολή αλλά και στην ανάλυση. Δύσκολες οι σχέσεις… Πριν λίγο καιρό σου είχα στείλει για κάποιον που ενδιαφέρομαι και είχες πει να τον βγάλω από το μυαλό μου ακόμα και με χειρουργική επέμβαση. Η επέμβαση έγινε: αφαίρεση συναισθήματος. Μαζί του πάντα θα με δένει μια παραλίγο ευτυχία…
Τέλος πάντων, να σου πω και κάτι αστείο, το έχω πει και στη Μαρία (Κωνσταντάκη) στο ραδιόφωνο. Ήμουν στο μετρό και άκουγα το party από τη σειρά. Δίπλα μου κάθισε μία μοναχή. Γενικώς ακούω δυνατά μουσική, στο σημείο λοιπόν που έλεγε «με του Θεού την αγάπη» η μοναχή άρχισε να σταυροκοπιέται κάθε φορά που ακουγόταν. Με έπιασαν κάτι γέλια... Και, παρακαλώ, να βγάλετε τα τραγούδια σε cd.
Συγνώμη, που κάνω κατάχρηση του χώρου και του χρόνου σου για τη στήλη, απλά ήθελα να σου εκφράσω κάποιες σκέψεις.
-Thomais
Αν σκεφτείτε ότι μετά το στίχο που λέει «με του Θεού την αγάπη» ακολουθεί το «και με μια μπάντα γαμάτη» θα σχηματίσετε μια ολοκληρωμένη εικόνα για το πώς η θρησκεία και η τέχνη συναντιούνται και μετουσιώνονται, εμπνέοντας η μία την άλλη. Όσο για την ιστορία με τη μοναχή, υποκλίνομαι ευσεβώς. Αν τη δείτε σε κανένα από τα επόμενα επεισόδια, πείτε με κλέφτρα.
»Τον κεράτωσα και με χώρισε. Τα ξαναφτιάξαμε, ήμουν τύπος και υπογραμμός. Με κεράτωσε και δεν τον χώρισα. Τώρα ζούμε μαζί και κάνει ό,τι θέλει, βγαίνει μόνος του, στέλνει μπροστά μου sms σε άλλους, πολλά βράδια δεν έρχεται καθόλου, μόνο γκόμενους στο σπίτι δεν φέρνει. Όταν τον ρωτάω γιατί μου φέρεται τόσο άσχημα, μου λέει «έτσι είμαι εγώ, άμα σ’ αρέσω, αλλιώς κάνε μια βόλτα στο Γκάζι, βρες κάναν άλλο και παράτα με». Πριν δυο μέρες αποφάσισα να του ζητήσω να μιλήσουμε. Ξέρεις τι μου απάντησε; «Εντάξει, αλλά πες τα τώρα, γιατί σε μία ώρα έχω δουλειά και δεν προλαβαίνω να ακούω κλάψες». Τι να κάνω, δεν ξέρω γιατί τον αγαπάω, το μαλάκα, και ξέρω ότι κατά βάθος μ’ αγαπάει κι αυτός, απλώς έχει πληγωθεί. Κάνω υπομονή για να δω μέχρι πού θα φτάσει, αλλά κάθε μέρα φτάνει όλο και πιο μακριά. Α, ρε Μυρτώ.
Μη μου λέτε «α, ρε Μυρτώ» και με νευριάζετε! Ότι τι; Ξαναγύρισε για να σας βγάλει την πίστη; Ε, τότε, ευτυχώς που κατά βάθος σας αγαπάει. Φτηνά τη γλιτώσατε. Σκέψου τι θα γινόταν αν σας μισούσε…
Υ.Γ. 1 Κάτι χαζόνια που μου ’ρχονται προς τα δω, εσείς τα εκπέμπετε;
Υ.Γ. 2 Να τον στείλετε στο διάολο, θα έλεγα, αν δε είχα ανατροφή, ψυχραιμία και βρετανικό φλέγμα.
»Μυρτώ, σου γράφω για να σου πω ότι είμαι σαν την Αστερόπη. Έχω πολλή μυωπία, μεγάλη μύτη και όμορφο στόμα! Είμαι ερωτευμένη. Ο δικός μου Τριαντάφυλλος δεν είναι μουσικός, δεν ξέρει γρι από τραγούδια και δεν κοιμάται αγκαλιά με την κιθάρα του. Όμως ξέρω καλά ότι αν έγραφε τραγούδια θα ήταν όλα για μένα. Και αν ήταν ποιητής, όλα του τα ποιήματα θα ήταν για μένα. Και ξέρεις κάτι; Μπορεί να μην έχει χρήματα και να μην υπάρχουν μεγάλες προοπτικές στη ζωή του, μπορεί να μη βρίσκει δουλειά και να περνάμε δύσκολα, μπορεί κι εσύ να με κοροϊδέψεις γιατί είμαι ρομαντική, αλλά η αγάπη φέρνει ζεστασιά και όλοι μας την έχουμε ανάγκη σ’ αυτές τις εποχές που ζούμε.
Γι’ αυτό, σε παρακαλώ, να μην τα φτιάξει η Αστερόπη με τον ξενέρωτο τον Στεφάνου, που δεν θυμάται σωστά ούτε το όνομά της και θα την πετάξει στα σκουπίδια με την πρώτη ευκαιρία. Στο λέω επειδή μου έτυχε το καλοκαίρι κάτι παρόμοιο και μετά το πλήρωσα πολύ ακριβά. Ο Τριαντάφυλλος είναι ο άνθρωπός της. Όπως και ο δικός μου. Ευτυχώς, το κατάλαβα πάνω στην ώρα. Με πολλή αγάπη και πολλά φιλιά.
- Sofi
Τραγωδία. Άλλο ένα θύμα της γοητείας που ασκούν οι ρεμπεσκέδες στις χαζοβιόλες. Σας στέλνω χαιρετισμούς συμπαράστασης και σας εύχομαι να είσαστε κάτω των 30. Σε άλλη περίπτωση, επικοινωνήστε ξανά μαζί μου για να σας δώσω το τηλέφωνο της ψυχολόγου μου, η οποία ειδικεύεται σε περιπτώσεις όπως η δική σας.
Υ.Γ. Μη λέτε ξενέρωτο τον Νίκο Στεφάνου, γιατί είναι η αδυναμία μου.
14°
